പാഠം 1: മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മാത്രമുള്ള പക്കി
"തോമസ് ചേട്ടൻ വീട്ടിലുണ്ടോ?", പേരയിൽ ഇരുന്ന് വവ്വാൽ കൊത്തിയ പേരക്കയുടെ കൊത്തിയ ഭാഗം കടിച്ച് തുപ്പുമ്പോൾ ആണ് വിജയേട്ടൻ (പേര് മാറ്റിയിരിക്കുന്നു) വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടത്.
പെട്ടെന്നുതന്നെ ഞാൻ പേരയിൽ നിന്നും താഴേയ്ക്കിറങ്ങി. ഒരു കയ്യിൽ പേരക്ക ഉള്ളതിനാലും മറ്റേകൈകൊണ്ട് പേരക്കമ്പുകൾ പിടിച്ചിറങ്ങേണ്ടതിനാലും ബട്ടൻസ് ഇല്ലാതിരുന്ന മൂടുകീറിയ എൻറെ നിക്കർ കാലിൻറെ മുട്ടുവരെ ഊർന്നിറങ്ങി.
ഇനിയും താമസിച്ചാൽ നിക്കർ മുഴുവൻ ഊരിപ്പോകും എന്ന് തോന്നിയതിനാൽ പേരയുടെ താഴ്ന്ന ഒരു കമ്പിൽ നിന്നും ഞാൻ താഴേയ്ക്ക് ചാടി.
വീഴ്ചയിൽ നിക്കർ ഉടക്കിയതിനാൽ വീണതും ഞാൻ ഒന്നുരുണ്ടു.പക്ഷേ, അപ്പോഴും പേരക്കയുടെ പിടി വീട്ടില്ലായിരുന്നു. പിന്നെ തട്ടിക്കുടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. പേരക്കയുടെ കടിച്ച ഭാഗത്ത് മണ്ണും കുറച്ച് കരിയിലയും പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. അത് ആദ്യമൊന്ന് കുടഞ്ഞിട്ട്, ചെളിയുള്ള ഭാഗം വീണ്ടും കടിച്ച് കളഞ്ഞു. മണ്ണും കരിയിലയും എൻറെ വായിൽ നിറഞ്ഞു. ഒരു പ്രത്യേക രീതിയിൽ ഉമിനീര് പറ്റിച്ച് അതെല്ലാം തുപ്പിക്കളഞ്ഞു.
പിന്നെ നിലത്തുകിടക്കുകയായിരുന്ന നിക്കർ വീണ്ടും ഇട്ടു. ഇടതുകൈകൊണ്ട് അത് താങ്ങിപ്പിടിച്ച് മറ്റേ കൈയിലുള്ള പേരക്കയും കടിച്ച് ഞാൻ വിജയേട്ടൻ വരുന്ന വഴിയിലേയ്ക്ക് ഓടി.
എന്നുവച്ച് ഞാൻ എപ്പോഴും നിക്കർ ഇടാറുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് കരുതരുത്. പേരയിൽ നീറുള്ളതിനാൽ പക്കിക്കിട്ട് കടി കിട്ടാതിരിക്കാനാണ് അതിട്ടിരുന്നത്. എന്നാലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ മൂടുകീറിയ ദ്വാരത്തിലൂടെ കടിക്കുമായിരുന്നു. ദ്വാരത്തിലൂടെ നീറ് കയറുകയല്ല, മറിച്ച് പേരയിലോട്ട് കയറുമ്പോഴും പേരക്കമ്പിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും നീറ് സഞ്ചരിക്കുന്ന വഴിയിൽ ചിലപ്പോൾ എൻറെ പക്കി പോയി നിൽക്കാറായിരുന്നു പതിവ്. എങ്ങിനെയാലാലും കടിച്ച നീറിന് കുശാലാണ്. അതിനെ ചൂണ്ടുവിരലിൻറെയും തള്ളവിരലിൻറെയും ഇടയിലോട്ട് വച്ച് ഒരു തിരുമ്മ് തിരുമ്മിയാൽ എന്നെ കടിച്ചതിൻറെ ദേഷ്യം തീരുകയും നീറ് ചതഞ്ഞരയുകയും ചെയ്യും.
അങ്ങിനെയുള്ള സമയങ്ങളിൽ ഒഴികെ ഞാൻ നിക്കർ ഇടാറേയില്ലായിരുന്നു. എന്നുവച്ചാൽ ശിവൻ, എന്നുവച്ചാൽ ദിഗംബരൻ, എന്നുവച്ചാൽ ദിക്കുകൾ വസ്ത്രമായുള്ളവൻ ആരോ അവൻ, എന്നുവച്ചാൽ പൂർണ്ണ നഗ്നൻ ആയിരുന്നു ഞാൻ ബാക്കി സമയങ്ങളിൽ എല്ലാം. അതിനാൽ സിബി എന്ന പേരിനേക്കാൾ ഉടുക്കാക്കുണ്ടൻ എന്ന വിളിയായിരുന്നു ഞാൻ കൂടുതൽ കേട്ടിരുന്നത്.
എനിക്കതിൽ പരാതിയും ഇല്ലായിരുന്നു. ആ വിളി കേട്ടാലെന്താ, പക്കിക്കും കുണ്ടിക്കുമെല്ലാം നല്ല കാറ്റ് കിട്ടുമായിരുന്നല്ലോ. എന്നുമാത്രമല്ല, മുള്ളണമെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും തിരിഞ്ഞ് അങ്ങ് ഒഴിച്ചാൽ മതി.
ഇനി ഞാൻ നിക്കറിടാതെ നടക്കുന്നതിൽ വീട്ടുകാർക്കും പരാതിയില്ലായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ റേഷൻ കടയിൽ നിന്നും കിട്ടുന്ന തുണികൊണ്ട് തയ്ച്ചുകിട്ടുന്ന രണ്ട് നിക്കറും രണ്ട് ഉടുപ്പും കൊണ്ട് ഒരു വർഷം ഓടിക്കണമായിരുന്നു. അതിനാൽ ഞാൻ നിക്കറിടാതെ നടന്നാൽ അത്രയും നല്ലതെന്നേ അവർ കരുതുമായിരുന്നുള്ളൂ.
ഇനി വെറും രണ്ടു ജോഡി ഡ്രസ്സ് മാത്രം വാങ്ങിത്തന്നതിൽ വീട്ടുകാരോട് പുച്‌ഛം തോന്നരുത്. കാരണം എട്ട് മക്കളും അപ്പനും അമ്മയുമുള്ള കുടുംബത്തിൽ എല്ലാവർക്കും ഒരു ജോഡി ഡ്രസ്സ് കൂടി എടുക്കണമെന്ന് വിചാരിച്ചാൽ തറവാട് മുടിയും.
ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ മൂട് കീറിയതും ബട്ടൻസ് ഇല്ലാത്തതുമായ നിക്കർ ഇട്ടു നടക്കുകയും, കൂടുതൽ സമയവും ഒന്നും ഇടാതെ നടക്കുകയും ചെയ്യുകവഴി ഞാനും വീട്ടിലെ വാർഷിക ചെലവ് കുറച്ചുകൊണ്ടുവരുന്നതിൽ ഒരു പങ്കാളി ആകുകയായിരുന്നു.
ഇപ്പോൾ ഇതെഴുതുമ്പോൾ ഞാൻ ഓർക്കുന്നത് മറ്റൊരു കാര്യമാണ്. അക്കാലത്ത് പാഡ് എന്നൊന്നും ആരും കേട്ടിട്ടുപോലുമില്ലായിരുന്നു. എന്തിന്, ആർത്തവസമയത്ത് ഒന്ന് മാറിക്കെട്ടാൻ പഴന്തുണി പോലും അധികമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അപ്പോൾ അമ്മയും നാല് പെങ്ങൾമാരും പ്രത്യേകം മുറികളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്ന വീട്ടിൽ ആർത്തവകാലം എങ്ങിനെയാണ് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുക?
എനിക്ക് നിക്കറിടാതെ നടക്കാം. പക്ഷെ, അവർക്കതാവില്ലല്ലോ. എന്നിട്ടും അവരതെല്ലാം നേരിട്ടു. സ്ത്രീകൾ വലിയൊരു സംഭവം തന്നെ. ആണുങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകാൻ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള സംഭവം.
പക്ഷെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഓർക്കുന്നുണ്ട്. വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അലമാര പോലുള്ള ഒരു പെട്ടിയിൽ പഴന്തുണികൾ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാകുന്നു അവയുടെ ഉപയോഗം എന്തായിരുന്നു എന്ന്.
വായിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇതുപോലെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഞാൻ വർത്തമാന കാലത്തേയ്ക്ക് നിങ്ങളെ കൊണ്ടുവരും. എന്തിനാണെന്നാൽ ഈ പരമ്പര നിങ്ങൾ വായിച്ചാസ്വദിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നിങ്ങളെ ചില യാദാർത്ഥ്യങ്ങൾ ബോധ്യപ്പെടുത്തുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെയാണ് എഴുതുന്നത്. കാരണം, കുട്ടികളുടെ മേലുള്ള ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങളാണ് വിഷയം എന്നതുതന്നെ. അത് ആസ്വദിക്കാനുള്ളതല്ല.
തിരിച്ച് വീണ്ടും ഉടുക്കാക്കുണ്ടൻ കാലത്തേയ്ക്ക് പോകാം.
"അച്ചാൻ പാലെടുക്കാൻ പോയി", വായിൽ അപ്പോഴും പേരക്ക ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ മുറിഞ്ഞ് മുറിഞ്ഞാണ് ശബ്ദം പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നത്. വിജയേട്ടന് കാര്യം മനസ്സിലായെന്ന് തോന്നുന്നു.
ഞാൻ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നപ്പോൾ വിജയേട്ടൻ എൻറെ രണ്ടു കക്ഷത്തിലും കയ്യിട്ട് എന്നെ ഇക്കിളിപ്പെടുത്തി. ഇക്കിളി കൂടിവന്നതോടെ പിടിവിടുവിക്കാൻ പേരക്ക മുഴുവൻ വായിലിട്ടിട്ട് രണ്ടുകൈകൾ കൊണ്ടും കുതറിയതും ഇടതുകൈകൊണ്ട് താങ്ങിപ്പിടിച്ചിരുന്ന നിക്കർ ഊരി താഴെ വീണു.
"നാണം നാണം", എൻറെ പക്കിയെ നോക്കിയാണ് വിജയേട്ടൻ കളിയാക്കിയത്.
നിക്കറിടാതെയാണ് നടക്കാറെങ്കിലും 'നാണം നാണം' എന്നാരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ നാണം വരും. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഒരുകൈ കൊണ്ട് പക്കി പൊത്തിപ്പിടിച്ച് മറ്റേക്കൈകൊണ്ട് നിക്കർ മുകളിലേയ്ക്ക് വലിച്ചുകയറ്റി. വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ ദിവസങ്ങളിലും നിക്കറിൽ ബട്ടൻസ് ഉണ്ടാവാറില്ലാത്തതിനാൽ ഊർന്നുവീഴുന്ന നിക്കർ മുകളിലേയ്ക്ക് കയറ്റാൻ നല്ല വശമുണ്ടായിരുന്നു.
"നീ വീട്ടിലേയ്ക്ക് വരുന്നോ", നടക്കുന്നതിനിടയിൽ എൻറെ ഒരു കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടാണ് വിജയേട്ടൻ ചോദിച്ചത്.
ചോദിച്ചില്ലെങ്കിലും ഞാൻ പോകാറുണ്ടെന്നതാണ് സത്യം. കാരണം അവിടെ ചെന്നാൽ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ തിന്നാൻ കിട്ടും. അന്നത്തെ കാലത്തൊക്കെ കുട്ടികൾ ഏതു വീട്ടിലേതാണ് എന്നൊന്നുമില്ല. എവിടെ ചെല്ലുന്നുവോ അതാണ് വീട്. അതൊക്കെയൊരു കാലം.
ഇരുവശത്തുനിന്നും വഴിയിലേയ്ക്ക് വീണുകിടന്ന കാട് വകഞ്ഞുമാറ്റി ഞങ്ങൾ നടന്നു.
കുറച്ചു ദൂരം എത്തിയപ്പോൾ വഴിയിൽ നിന്നും അൽപ്പം മാറി നിന്നിരുന്ന ഒരു താന്നി മരത്തിൻറെ ചുവട്ടിലേയ്ക്ക് വിജയേട്ടൻ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി.
മരത്തിനടുത്ത് തെളിഞ്ഞ സ്ഥലമായിരുന്നെങ്കിലും ചുറ്റുമുള്ള കാടുമൂലം പെട്ടെന്നാർക്കും ഞങ്ങളെ കാണാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു.
അതിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ വിജയേട്ടൻ ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മാറി മൂത്രമൊഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും മൂത്രമൊഴിക്കണമെന്ന് തോന്നി. ഈ മൂത്രമൊഴിക്കൽ ഒരുതരം പകർച്ചവ്യാധിയാണ്. മണിക്കൂറുകളോളം മൂത്രമൊഴിച്ചില്ലെങ്കിലും അതേക്കുറിച്ച് നാം ചിന്തിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ല. പക്ഷെ, ആരെങ്കിലും മൂത്രമൊഴിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ പിന്നെ മുള്ളാതെ പറ്റില്ല.
ഞാനും ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മാറി നിക്കറിൻറെ മൂടുകീറിയ ഭാഗത്തുകൂടി പക്കി പുറത്തേക്കിട്ട്, പുറത്തേയ്ക്കിട്ട് എന്നുപറയാനൊന്നുമില്ല കാരണം അങ്ങിനെ പുറത്തേയ്ക്ക് ഇടാനും മാത്രമുള്ള വലിപ്പമൊന്നും അതിനുണ്ടായിരുന്നില്ല, മുള്ളാൻ തുടങ്ങി. മുള്ളുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ പക്കിയിൽ പിടിച്ചൊന്ന് വട്ടം കറക്കി. മൂത്രം മുന്നിൽ നിന്നിരുന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പച്ചയിൽ തട്ടി ഒരു പ്രത്യേക താളമുണ്ടാക്കി. അതിൽ രസം പിടിച്ച് ഞാൻ വട്ടം കറക്കുന്നതിൻറെ വേഗവും കൂട്ടി. അതിനാൽ കുറച്ചു മൂത്രം എൻറെ നിക്കറിലും വീണു. അതൊന്നും എന്നെ അലട്ടുന്ന പ്രശ്നമേ അല്ലായിരുന്നു.
വിജയേട്ടൻ പെട്ടെന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കൽ നിർത്തി. പിന്നെ എൻറെ അരികിലേയ്ക്ക് വന്നു. പിന്നെ പക്കി വെളിയിലെടുത്ത് ഞാൻ മുള്ളുന്ന ഭാഗത്തേയ്ക്ക് മുള്ളാൻ തുടങ്ങി.
നല്ല വലിപ്പമുള്ള പക്കി. മുള്ളുന്നതിനിടയിലും ഞാൻ അത് കൗതുകത്തോടെ നോക്കി.
വിജയേട്ടൻ നീട്ടിമുള്ളി മൂത്രം എൻറെ മൂത്രത്തിൽ മുട്ടിക്കാറായപ്പോഴേയ്ക്കും മൂത്രം നിന്നു.
എന്നാലും അത് രസമുള്ളൊരു കളിയായിരുന്നു.
പിന്നെ വിജയേട്ടൻ എൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് ചേർത്തുനിർത്തി താന്നി മരത്തിൻറെ ചുവട്ടിലേക്ക് വന്നു.
അവിടെ ചിതറിക്കിടന്നിരുന്ന താന്നിക്കായും ഒക്കെ പെറുക്കിമാറ്റി കരിയിലകൾക്ക് മുകളിലേയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഇരുന്നു
വിജയേട്ടൻ ഇട്ടിരുന്ന ഉടുപ്പ് ഊരി അടുത്തുള്ള ഒരു കമ്പിലേയ്ക്കിട്ടു. പിന്നെ ലുങ്കി ഇരുവശത്തേയ്ക്കും മാറ്റി അതിനുള്ളിലൂടെ ഷഡ്ഢി ഊരിയെടുത്തു.
ഞാൻ കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നു. വലിയ പക്കിക്ക് ചുറ്റും തിങ്ങിനിറഞ്ഞ രോമങ്ങൾ. പക്കിയുടെ താഴെ എനിക്കുള്ളതുപോലെ എന്നാൽ നല്ല വലിപ്പമുള്ള രണ്ടു മുട്ടകൾ താഴേയ്ക്ക് തൂങ്ങി ലുങ്കിയെ മുട്ടിനിന്നു.
ഇത്രയും വലിയ പക്കി ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു. പക്കിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള രോമക്കാടുകൾ ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു. ഇത്രയും വലിയ മുട്ടകൾ ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു.
പുതിയ അറിവുകൾ.
കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്ന എന്നെ വിജയേട്ടൻ ഇടതുകൈകൊണ്ട് എൻറെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് എന്നെ കൂടുതൽ അടുത്തേയ്ക്ക് ചേർത്തിരുത്തി. പിന്നെ എൻറെ രണ്ടു കവിളുകളിലും ഉമ്മകൾ തന്നു.
ഞാൻ അനങ്ങാതിരുന്നു. എനിക്ക് വിജയേട്ടനോടുള്ള ഇഷ്ടം കൂടിക്കൂടി വന്നു.
വിജയേട്ടൻ അൽപ്പം കുനിഞ്ഞ് മൂടുകീറിയ ഭാഗത്തുകൂടി കയ്യിട്ട് എൻറെ പക്കിയെ തലോടി. അങ്ങിനെ തലോടുമ്പോഴും എനിക്ക് ഉമ്മകൾ തന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. എനിക്ക് സുഖം തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പിന്നെ കൈവിട്ട് നിവർന്നതിനുശേഷം എൻറെ വലതുകൈ എടുത്ത് വിജയേട്ടൻറെ പക്കിയുടെ മുകളിൽ വച്ചു. എൻറെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് അതിനെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ചു. വിരലുകൾ മുട്ടുന്നില്ല, വളരെ വലുതായിരുന്നു അത്.
ഇന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ പക്കി മൂത്രമൊഴിക്കാനുള്ളതാണ് എന്ന എൻറെ അതുവരെയുള്ള അറിവിനുമപ്പുറം പക്കിക്ക് മറ്റുപലതും ചെയ്യാനുണ്ടെന്ന പുതിയ അറിവുകളുടെയും ആ അറിവുകൾ വഴി ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരുന്ന ജിജ്ഞാസയുടെയും സംശയങ്ങളുടെയും, ജിജ്ഞാസ ഇല്ലാതാക്കാനും സംശയങ്ങൾക്ക് ഉത്തരങ്ങൾ കണ്ടെത്താനുമുള്ള ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത അന്വേഷണങ്ങളുടെയും ഹരിശ്രീ കുറിക്കുകയാണ് എൻറെ കൈ വിജയേട്ടൻറെ പക്കിയിൽ വച്ച് വിരലുകൾ കൊണ്ട് അതിനെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ സഹായിച്ചതിലൂടെ നടന്നതെന്ന് ഇന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നു.
പെട്ടെന്ന് വർത്തമാന കാലത്തേയ്ക്ക് വന്നപ്പോൾ വായനക്കാരുടെ രസച്ചരട് പൊട്ടി എന്നെനിക്കറിയാം. ഞാൻ നേരത്തെതന്നെ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു, ഇത് വായിച്ച് രസിക്കാനുള്ളതല്ല, കുട്ടികൾക്ക് മേലുള്ള ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള ഒരെത്തിനോട്ടമാണ്.
നിക്കറിടാതെ നടക്കുകമൂലം അന്നെനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ഉടുക്കാക്കുണ്ടൻ എന്ന വിളിപ്പേരുകൊണ്ടും, വിജയേട്ടൻറെ പക്കിയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും വിരലുകൾ മറുവശത്ത് മുട്ടിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ചെറിയ കൈകൾ ആണ് അന്നെനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്നതിൽ നിന്നും അന്നെനിക്ക് എത്ര വയസ്സ് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു എന്ന് വായനക്കാർ തന്നെ ഊഹിക്കുക.
(തുടരും)
പാഠം 2: വഴുവഴുപ്പുള്ള മൂത്രം
