സ്വപ്ന സുരേഷും കേരളഭരണവും

സ്വർണ്ണക്കള്ളക്കടത്തിൽ സ്വപ്ന സുരേഷിൻറെ പങ്ക് വെളിച്ചത്തുവരുന്നതുവരെ, കേരളം ഭരിച്ചിരുന്നത് മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ പ്രിൻസിപ്പൽ സെക്രട്ടറി ശിവശങ്കരനെ ഹണി ട്രാപ്പിൽ കുടുക്കി വരുതിയിൽ നിർത്തി സ്വപ്ന സുരേഷ് ആയിരുന്നു.

വിലക്കപ്പെട്ട കനി

"മിശിഹായുടെ ശരീരവും രക്തവും നിത്യജീവൻ നല്കട്ടെ", സൂസിയുടെ നാക്കിലേയ്ക്ക്, മുന്തിരിച്ചാറിൽ നന്നായി മുക്കി ഓസ്തി വച്ചു കൊടുത്തപ്പോൾ അച്ചൻറെ വായിൽ നിന്നും എപ്പോഴത്തെയും പോലെ ഈ വചനം പുറത്തേയ്ക്കു വന്നു.

പക്ഷെ ഇത്തവണ ആ പറഞ്ഞതിൽ ഒരു വ്യത്യാസം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇത്തവണ അതു പറഞ്ഞത് തികച്ചും യാന്ത്രികമായിട്ടായിരുന്നു.

കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല, അങ്ങിനെ നാക്കിലേയ്ക്ക് വച്ചുകൊടുത്തപ്പോൾ അച്ചൻ ബോധപൂർവ്വം സൂസിയുടെ ചുവന്നു തുടുത്ത കീഴ്ച്ചുണ്ടിലും, അതുപോലെ ഓസ്തി നല്കിയ നാക്കിലും വിരലുകൾ അമർത്തിയിരുന്നു.

സൂസിയുടെ നാക്കിലെ നനുനനുപ്പ് അച്ചൻറെ വിരൽ തുമ്പുകളിലൂടെ അരിച്ചരിച്ച് ദേഹമാസകലം പടർന്നു കയറി. അതിൻറെ കുളിരിൽ അച്ചൻറെ ശരീരം പ്രകമ്പനം കൊണ്ടു.

സൂസിയിലേയ്ക്ക് പരിശുദ്ധാരൂപി ഒരു പേമാരി പോലെ പെയ്തിറങ്ങി. അതിൻറെ ആലസ്യലാസ്യ സമ്മിശ്രഭാവത്തോടെ അവൾ അച്ചനെ നോക്കി.

ചുണ്ടുകളിൽ വിരലമർത്തിയപ്പോൾ തന്നെ പാതിബോധം പോയി നില്ക്കുകയായിരുന്ന അച്ചൻറെ സർവ്വനിയന്ത്രണവും സൂസിയുടെ വികാര തരളിതമായ നോട്ടത്തോടെ വിട്ടു. പിന്നെ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം യാന്ത്രികം ആയിരുന്നു.

അച്ചൻറെ അനുവാദം ഇല്ലാതെ തന്നെ, ളോഹക്കടിയിൽ എവിടെയൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ഒരനക്കവും ഇളക്കവും.

പക്ഷെ അതു സാരമില്ല. കാരണം, അവിടെ എന്തു സംഭവിച്ചാലും, ളോഹയും, അതിനടിയിൽ ഉള്ള വസ്ത്രങ്ങളും എല്ലാം ഉള്ളതിനാൽ പുറം ലോകം ഒന്നും കാണുകയും, കേൾക്കുകയും ഇല്ല.

സത്യത്തിൽ നാമെല്ലാം അത്തരം ഓരോരോ മറക്കുള്ളിൽ അല്ലേ!

എന്തുതന്നെയാവട്ടെ, മുൻപിലിരിക്കുന്ന കുട്ടികൾക്ക് ഇപ്പോഴും അച്ചൻ ദൈവം തന്നെ.

പക്ഷെ, പിടിവിട്ട മനസ്സും, ചിന്തകളും അച്ചനെ കുമ്പസാരക്കൂട്ടിൽ വച്ചു സൂസി തന്നോട് കണ്ണുനീരോടെ ഏറ്റുപറഞ്ഞ വിലക്കപ്പെട്ട കനി ഭക്ഷിച്ച കഥയുടെ ലോകത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

'യേശുവേ, പാപിയായ എന്നോട് ക്ഷമിക്കേണമേ' എന്ന് സൂസി പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോൾ, മറ്റേതൊരു പാപിയെയും പോലെ അയൽക്കാരനോട്‌ വഴക്കു കൂടിയെന്നോ, പരദൂഷണം പറഞ്ഞു എന്നൊക്കെയേ സൂസിക്കും പറയാൻ കാണുകയുള്ളു എന്നാണു കരുതിയത്‌. പക്ഷെ അങ്ങിനെ വിലകുറഞ്ഞ പാപങ്ങൾ ഒന്നും (എത്രയെന്നുവച്ചാ ഇതൊക്കെ കേട്ടു ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറയേണ്ടത്?) സൂസിക്ക് പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

അധികം വളച്ചുകെട്ടൊന്നും ഇല്ലാതെ, അടുത്തുള്ള ചെറുപ്പക്കാരൻറെ മോഹവലയത്തിൽപെട്ട് ഒരു ദുർബ്ബലനിമിഷത്തിൽ, ആ ബലിഷ്ടമായ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞതും, തൻറെ തുടകളും മുലകളും അദ്ദേഹത്തിൻറെ (എന്തൊരു ആദരവോടെയാണ്, 'അദ്ദേഹം' എന്നു സൂസി പറഞ്ഞത്!) തഴമ്പിച്ച കൈകളാൽ കശക്കപ്പെട്ടതും പിന്നെ താൻ പോലുമറിയാതെ, വിലക്കപ്പെട്ട കനി ഭക്ഷിച്ചതും (ഇതിലും കൂടുതൽ എഴുതാനോ? അതിനു ഞാൻ കമ്പിക്കഥ എഴുതുകയല്ല വായനക്കാരേ!) എല്ലാം എല്ലാം കുറ്റബോധത്തിൻറെ അഗ്നി ജ്വാലയിൽ വെന്തുരുകുന്ന ഒരു ഇയ്യാംപാറ്റയെ പോലെയാണ് സൂസി പറഞ്ഞു നിർത്തിയത്.

എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിട്ടും, സൂസിയുടെ തുടുത്ത ചുണ്ടുകളിലെ വിറയൽ മാറിയില്ല. അവളുടെ ചൂഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾ 'എൻറെ ഈ കൊടിയ പാപം ക്ഷമിക്കപ്പെടുമോ യേശുവേ' എന്നു കേണു ചോദിക്കുന്നത് പോലെ നോക്കിയ നിമിഷം, ഇതെങ്ങിനെയാണ്‌ ക്ഷമിക്കേണ്ടത്‌ എന്നറിയാതെ അച്ചൻ ഒന്ന് പതറിപ്പോയില്ലേ?

സൂസിയുടെ കണ്ണുനീർത്തുള്ളികൾ കുമ്പസാരക്കൂടിൻറെ പടിയിൽ വീണു ചിതറി. അങ്ങിനെ കണ്ണുനീർതുള്ളികൾ ഒലിച്ചിറങ്ങിയപ്പോൾ സൂസിയുടെ തുടുത്ത കവിളുകളിൽ പ്രകാശം പതിച്ച് ഏഴു വർണങ്ങൾ ആയി അച്ചൻറെ മുഖത്തേയ്ക്കും, മനസ്സിലേയ്ക്കും വ്യാപിച്ചു.

സൂസിയുടെ ഏറ്റുപറച്ചിലിൽ അച്ചൻറെ ഹൃദയം, കൈകളിൽ ആണികൾ അടിച്ചിറക്കിയപ്പോൾ യേശുവിനു അനുഭവപ്പെട്ടതുപോലെ, വേദനയാൽ വിങ്ങി.

പക്ഷെ മറ്റെന്തോ ഒന്ന്, ആ തീവ്രവേദനയെപ്പോലും  വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു.     .

'എൻറെ സൂസി. ഞാൻ ദൈവത്തിൻറെ പ്രതിപുരുഷൻ ആണെങ്കിലും, യുവത്വം മുറ്റി നിൽക്കുന്ന ആണൊരുത്തൻ അല്ലേ? എനിക്കും ഇല്ലേ മോഹങ്ങൾ എൻറെ പൊന്നേ? ഇങ്ങനെയൊക്കെയുള്ള പാപങ്ങൾ എൻറെ ചെവിയിലോട്ടു രഹസ്യമായി മന്ത്രിച്ചാൽ, ഞാൻ എങ്ങിനെ പിടിച്ചു നില്ക്കും? എൻറെ ളോഹ ഊരിച്ചേ അടങ്ങൂ എന്നോ മറ്റോ ഉണ്ടോ?' അച്ചൻ ആത്മഗതം ചെയ്തു.

എങ്കിലും, പെട്ടെന്നുണ്ടായ, ഷോക്കിൽ നിന്നും മോചിതനായപ്പോൾ, അച്ചൻ സൂസിയോടു പറഞ്ഞു, "മകളെ, അരുതാത്തത് ചെയ്തുവെങ്കിലും, കുറ്റബോധത്താൽ രക്തം കണ്ണുനീരായി വാർക്കുന്ന നിൻറെ വിഷമം മുകളിൽ ഇരിക്കുന്നവൻ കാണുന്നുണ്ട്. നിൻറെയീ നിലവിളി, കാരുണികനായ ദൈവം തമ്പുരാൻ കേൾക്കും. പാപിനിയായ സ്ത്രീയുടെ പാപങ്ങളെ ക്ഷമിച്ച ഈശോ നിന്നോടും ക്ഷമിക്കും. അൾത്താരക്ക് മുൻപിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന്, മൂന്നു സ്വർഗസ്ഥനായയും മൂന്നു നന്മനിറഞ്ഞ മറിയവും ചൊല്ലണം. പിന്നെ സമയം കിട്ടുമ്പോൾ എന്നെ പള്ളിമുറിയിൽ വന്നു കാണണം"

അങ്ങിനെയാവട്ടെ എന്ന ഭാവത്തിൽ അച്ചനെ വണങ്ങി കുമ്പസാരക്കൂട്ടിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു നടന്നു നീങ്ങുന്ന സൂസിയുടെ, നടക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് ലാസ്യഭാവത്തിൽ ഇളകുന്ന നിതംബം  നോക്കി അച്ചൻ അനങ്ങാതെ കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടെ ഇരുന്നു. ഇതിലും വലിയ സ്വർഗ്ഗം ഉണ്ടോ?

"ഇതിലും വലിയ സ്വർഗ്ഗം ഉണ്ടോ?" അച്ചൻ പറയുന്നതു കേട്ട്‌ ഏറ്റവും അവസാനമായി ഓസ്തി വാങ്ങാൻ നാക്കു നീട്ടി നിന്ന ഞാൻ ഒന്നു പകച്ചു.

പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് അച്ചൻ സൂസിയോടൊപ്പമുള്ള സ്വപ്നലോകത്തുനിന്നും പള്ളിമുറിയിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു വന്നു.അതുശരി, സൂസിയും പോയി, പള്ളിയുടെ പുറത്തേയ്ക്ക് വരെ നീണ്ടു നിന്നിരുന്ന വരികളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വിശ്വാസികൾക്ക് എല്ലാം ഓസ്തി കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞ കാര്യം ഒന്നും അച്ചൻ അറിഞ്ഞതേയില്ല.

അച്ചൻ മറ്റൊരു ലോകത്തായിരുന്നു. അച്ചനും, സൂസിയും, പിന്നെ സൂസിയുടെ നിതംബങ്ങളും മാത്രമുള്ള ഒരു ലോകത്ത്.

അവസാനം നിന്ന എൻറെ നാക്കിലേയ്ക്ക്, മുക്കി മുക്കി തീർന്ന വീഞ്ഞ് പാത്രത്തിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടും, എന്നെ ബോധിപ്പിക്കാനായിട്ട് ഒന്നു മുക്കി, ഓസ്തി തന്നിട്ട് അച്ചൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു, "മിശിഹായുടെ ശരീരവും, രക്തവും നിത്യജീവൻ നല്കട്ടെ."

-------------------------

പള്ളിയിലേയ്ക്ക് ഓടുമ്പോൾ കൂപ്പണുകൾ എല്ലാം കൊടുത്തു തീർന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.

മിഷൻലീഗിൻറെ വക നടത്തുന്ന ലോട്ടറി ആണ്. വേദപാഠത്തിനു പഠിക്കുന്ന എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും 25 എണ്ണം വീതമുള്ള ഓരോ കൂപ്പണ്‍ കുറ്റികൾ നൽകും. അതു കൊടുത്തു തീർത്തേ പറ്റൂ. മൊത്തം രൂപതയിൽ നടത്തുന്നതാണ്.

ഒരു സൈക്കിളും, രണ്ടു ക്ലോക്കും, മൂന്നു വാച്ചും ആണ് യഥാക്രമം ഒന്നും, രണ്ടും, മൂന്നും സമ്മാനങ്ങൾ. മൊത്തം അയ്യായിരത്തിൽ താഴെ  രൂപയുടെ സമ്മാനങ്ങൾ.

ഒരു കൂപ്പണിനു ഒരു രൂപയാണ് വില. അഞ്ചക്കം ഉള്ള നമ്പർ ആണ്. അതിനർത്ഥം 99999 കൂപ്പണുകൾ, കുട്ടികൾ വീടുതോറും തെണ്ടിനടന്നു വിൽക്കുന്നതിനാൽ ആ വകയിൽ ഒരു പൈസ ചിലവില്ല. മാത്രവുമല്ല, അടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടി, ഒരു കൂപണുമായി വന്നു വാങ്ങണം എന്നു പറഞ്ഞു നീട്ടിയാൽ, ആരും ആദ്യമൊന്നു മടിച്ചാലും വാങ്ങിക്കും. 'അല്ലെങ്കിൽ മോശമല്ലേ' എന്നു ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു മനശാസ്ത്രവശം ഇതിനുണ്ട്. വിശ്വാസികൾ എല്ലാക്കാലവും ചൂഷണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന മനശാസ്ത്രവശം.

ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഒരു നറുക്കെടുപ്പിൽ തന്നെ സമ്മാന തുകയും, കൂപ്പണ്‍ അച്ചടിച്ച ചെലവ് എല്ലാം കഴിച്ചു 90000 രൂപയോളം മിച്ചം. ഇതൊക്കെ എവിടെ പോകുന്നു? ഇതൊക്കെയാണോ ബിഷപ്പിൻറെ ബെഡ്ഡിനടിയിൽ നിന്നും കണ്ടെടുത്തു എന്നു വാർത്ത കണ്ടത്?

അതോ അതൊക്കെ ബിഷപ്പിനെയും, സഭയെയും,  വിശ്വാസികളെയും ഒക്കെ അപമാനിക്കാൻ ആൾക്കാർ ഉണ്ടാക്കുന്ന കെട്ടുകഥകൾ ആണോ?

എന്തു തന്നെയാവട്ടെ, ഇത്തരം ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങളും പേറി ഓടിയതിനാൽ ആവണം, പള്ളിയിൽ എത്തിയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല.

ഓടി വന്നവരവിൽ തന്നെ അച്ചൻറെ മുറിയിലേയ്ക്ക് ഞാൻ കയറി. ശുശ്രൂഷി ആയതിനാൽ, എനിക്കതിനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ട്.

ഞാൻ അകത്തേയ്ക്ക് കയറിയതും, പെട്ടെന്ന് സൂസിയുടെ അരക്കെട്ടിനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു നില്ക്കുകയായിരുന്ന അച്ചൻറെ കൈകൾ അച്ചൻ പിൻവലിച്ചു.പിന്നെ പേടി തട്ടിയതുപോലെ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി,

അന്നുമുതൽ ഇടവക മാറി പോകുന്നതുവരെ ഞാനായിരുന്നു, അച്ചൻറെ ദൈവം. കണ്‍കണ്ട ദൈവം.

സൂസി ഇന്ന് രണ്ടു കുട്ടികളുടെ അമ്മയാണ് എന്നു മാത്രമല്ല, വല്യമ്മ കൂടിയായി. സൂസിയുടെ കുട്ടികളെ ഞാൻ ചിലപ്പോഴൊക്കെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ട്, അവർക്ക് യേശുവിൻറെ രൂപമുണ്ടോ? പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ ഗർഭവതിയായ കന്യകാസൂസിയിൽ ഉണ്ടായ സൂസിയുടെ ഭർത്താവായ 'ജോസപ്പിൻറെ' മക്കൾ!

പക്ഷെ, ഞാൻ അച്ചനെ ന്യായീകരിക്കും കേട്ടോ, കാരണം എൻറെ നാടകത്തിലെ പ്രധാനകഥാപാത്രം ആണ് അച്ചൻ. ഞാൻ തന്നെ എൻറെ കഥയിലെ നായകനെ അവഹേളിക്കുന്നത് മോശമല്ലേ?

എന്നു മാത്രമല്ല, ഈ സൂസിയും, സൂസിയുടെ ചന്തിയും ഓർത്ത് ഞാനും ഒരുപാട് വാണം അടിച്ചിട്ടില്ലേ? ആ ഇടവകയിൽ, സൂസിയെ ഓർത്ത് വാണമടിക്കാത്ത ആരെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നോ?

അച്ചനെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റുമോ? ഇതിലും വലിയൊരു സ്വർഗ്ഗം ഉണ്ടോ?

മാത്രവുമല്ല, അണ്ടിയും തൂക്കിയിട്ടു ഈ പാപം ഏറ്റുപറയാൻ വരുന്ന തരുണീ മണികളെയെല്ലാം നോക്കി വെള്ളമിറക്കി ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നടക്കണം എന്നു പറഞ്ഞാൽ, അങ്ങിനെ ശഠിക്കുന്ന സഭയെ അല്ലാതെ, ഉശിരുള്ള ആണൊരുത്തനായ അച്ചനെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റുമോ?

ഏതായാലും രംഗം ഒന്ന്‌ ഇവിടെ പൂർണമാവുന്നു. പക്ഷെ പ്രിയമുള്ളവരേ, നാടകം തുടങ്ങിയിട്ടേ ഉള്ളു. അതിനാൽ, ആരും പോകരുത്. പക്ഷെ ഒരു ചൂട് കട്ടൻ കാപ്പി കുടിക്കുവാനുള്ള സമയം ഉണ്ട്. അപ്പോഴേയ്ക്കും, അടുത്ത രംഗത്ത് വരാനുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒന്നുകൂടി ഒരുക്കട്ടെ, ഒരുക്കാതെതന്നെ അവർ ഒരുങ്ങിയത്‌ പോലെ തന്നെയാണെങ്കിൽ കൂടിയും!

അയോധ്യയിലെ രാമക്ഷേത്രം

രാമരാജ്യത്തെ പ്രജകൾ രാജ്യമൊട്ടുക്കും പലായനം ചെയ്യുമ്പോഴും, വിശന്നും തളർന്നും വഴിയിൽ മരിച്ചുവീഴുമ്പോഴും, എങ്ങിനെയും ജീവൻ നിലനിർത്താൻ ചത്ത പട്ടിയുടെ മാംസം കഴിക്കുമ്പോഴും രാം നാഥ് കോവിന്ദ്, നരേന്ദ്ര മോദി, അമിത് ഷാ, അജയ് സിംഗ് ബിഷ്ട് എന്ന കള്ളയോഗി, നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥയെ വ്യഭിചരിച്ച രഞ്ജൻ ഗോഗോയ്, എസ്എ ബോബ്‌ഡെ എന്നിങ്ങനെ ജനാധിപത്യം സംരക്ഷിക്കേണ്ട ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള പദവികളിൽ ഇരുന്ന് മതമൈരുകൾ കോമിക് കഥാപാത്രമായ രാമന് ലോക്ക് ഡൗൺ ലംഘിച്ച് അമ്പലം പണിയുകയാണ്.

മതമൈരുകളെ, നിങ്ങൾക്ക് അരഡസനിൽ അധികം ഇമെയിലുകൾ ഞാൻ അയച്ചു. ആദ്യം ബഹുമാനത്തോടെ എഴുതി. പിന്നെ അമർഷത്തോടെ എഴുതി. പിന്നെ നിങ്ങളെ തെറിവിളിച്ചു. നിങ്ങളെക്കാളെല്ലാം നീതിമാനായി ജീവിച്ച ഒരു ഇന്ത്യൻ പൗരൻ എന്ന നിലയ്ക്ക് ഞാൻ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്ക് മറുപടി തരാൻ നിങ്ങൾ ബാദ്ധ്യസ്ഥരാണ്. രാമക്ഷേത്രം പണിയുന്നതിൽ എനിക്ക് എതിർപ്പില്ല, പക്ഷെ അങ്ങിനെ പണിയണമെങ്കിൽ രാമൻ ഒരു ദൈവമോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചരിത്രപുരുഷനോ ആണെന്ന് നിങ്ങൾ തെളിയിക്കണം. അല്ലാത്തിടത്തോളം കാലം രാമായണവും മഹാഭാരതവും വെറും കോമിക് ബുക്കുകളും അവയിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾ എല്ലാം വെറും കോമിക് കഥാപാത്രങ്ങളും മാത്രമാണ്.

ഇനി രാമൻ ഒരു ചരിത്രപുരുഷൻ ആണെന്നിരിക്കട്ടെ, ഇന്ത്യയിൽ ജീവിച്ചിരുന്നു എന്നിരിക്കട്ടെ. അപ്പോൾ രാമായണത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കുരങ്ങു രൂപത്തിലുള്ള ഹനുമാനും, ബാലിയും, സുഗ്രീവനും, വാനരസേനയും, രാക്ഷസന്മാരും ഒക്കെ ആരാണ്? അവർ മനുഷ്യരായിരുന്നോ അതോ ശരിക്കും കുരങ്ങന്മാരും രാക്ഷസന്മാരും ആയിരുന്നോ? അവർ മനുഷ്യർ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു കൂട്ടം മനുഷ്യരെ മനുഷ്യരായിപ്പോലും കാണാതെ കുരങ്ങന്മാരായും രാക്ഷസന്മാരായും കണ്ട രാമനും കൂട്ടരും ജാതിവെറിയന്മാർ അല്ലായിരുന്നോ? ഇനി ശരിക്കും കുരങ്ങന്മാർ ആണെങ്കിൽ അവർ രാമായണത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുപോലെ യുദ്ധം ചെയ്യുമോ? എല്ലാം വെറും കഥകളാണ് മതമൈരുകളെ. എല്ലാം വെറും കോമിക് കഥാപാത്രങ്ങളാണ് മതമൈരുകളേ.

ഇനി രാമൻ ശരിക്കും ഒരു ദൈവമോ ചരിത്രപുരുഷനോ ആണെന്നിരിക്കട്ടെ. അപ്പോഴും നിന്നെയൊക്കെ ജനാധിപത്യരീതിയിൽ തെരഞ്ഞെടുത്ത് ഓരോ പദവികളിൽ ഇരുത്തിയിരിക്കുന്നത് ഒരു പ്രത്യേക മതത്തിൻറെ അമ്പലം പണിയാനാണോ വിവരമില്ലാത്ത മതമൈരുകളെ? രാജ്യത്തെ തെരുവുകളിൽ തെണ്ടി ജീവിക്കുന്നവർവരെ നൽകിയ നികുതിപ്പണം ചെലവഴിച്ച് ആൾദൈവങ്ങളുടെ അടുത്തുപോയി അവരുടെ ആസനം തിരുമ്മിക്കൊടുക്കാനാണോ നിങ്ങളെ തെരഞ്ഞെടുത്തത്?

നിങ്ങൾക്ക് ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 51A (h) ൽ ഓരോ പൗരന്മാരോടും പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന എല്ലാവരിലും ശാസ്ത്രാവബോധവും അന്വേഷണത്വരയും മാനവികതയും വളർത്തണമെന്ന കടമ അറിയാമോ മതമൈരുകളെ? എനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് ശുദ്ധ തെമ്മാടിത്തരവും വിവരക്കേടും ആണെന്ന് എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്.

അധികാരത്തിൽ ഇരുന്ന് എന്ത് തരവഴിത്തരവും ചെയ്യാമെന്നുള്ള നിങ്ങളുടെ ഹുങ്ക് ഉണ്ടല്ലോ, അതുമാത്രം മതി നീയൊക്കെ സ്വാഭിമാനം നഷ്ടപ്പെട്ട് ജീവിക്കുന്ന പാഴ്ജന്മങ്ങൾ ആണെന്ന്.മനസ്സിലാക്കാൻ.

ഞാൻ നിങ്ങളെയും നിങ്ങളുടെ രാമനെയും ശിവനെയും കൃഷ്ണനെയും അതുപോലെയുള്ള സർവ്വ ദൈവങ്ങളെയും അതുപോലെ മറ്റു മൈര് പ്രാകൃത മതങ്ങളിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഇതുവരെയും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ദൈവത്തെയും അള്ളാഹുവിനെയും എല്ലാം വെല്ലുവിളിക്കുന്നു. ഇപ്പറഞ്ഞവരിൽ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ തെളിയിച്ചാൽ ഞാൻ തോൽവി സമ്മതിക്കുന്നു. മറിച്ച്, നിങ്ങൾ പരാജയപ്പെട്ടാൽ പിന്നെ അയോധ്യയിൽ അമ്പലം എന്നല്ല, ഇന്ത്യയിൽ ഇനി ഒരിടത്തും ആരാധനാലയങ്ങൾ പണിയാൻ നിങ്ങൾക്ക് അവകാശമില്ല എന്നുമാത്രമല്ല, ഇപ്പോൾ ഉള്ളവയും കല്ലിന്മേൽ കല്ലുശേഷിക്കാതെ തകർക്കുകയും വേണം. എന്നിട്ട് കുട്ടികളിലും ഇനി വരാനിരിക്കുന്ന തലമുറകളിലും ശാസ്ത്രാവബോധവും അന്വേഷണത്വരയും മാനവികതയും വളർത്തി അവർ ഹിന്ദുക്കളും ക്രിസ്ത്യാനികളും മുസ്ലിങ്ങളുമായി തിരിഞ്ഞ് തമ്മിൽ തല്ലിയല്ല, മറിച്ച് മനുഷ്യരായി ഒത്തൊരുമയിൽ സന്തോഷത്തിലും സമാധാനത്തിലും ഈ സുന്ദരമായ ഭൂമിയിൽ ജീവിച്ചുമരിക്കാൻ സാഹചര്യം ഒരുക്കണം മതമൈരുകളേ.

https://www.facebook.com/sebastian.thomas.3939/posts/247128236355690

https://www.facebook.com/sebastian.thomas.3939/posts/246652993069881

പുതിയ അറിവുകൾ

പാഠം 1: മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മാത്രമുള്ള പക്കി

"തോമസ് ചേട്ടൻ വീട്ടിലുണ്ടോ?", പേരയിൽ ഇരുന്ന് വവ്വാൽ കൊത്തിയ പേരക്കയുടെ കൊത്തിയ ഭാഗം കടിച്ച് തുപ്പുമ്പോൾ ആണ് വിജയേട്ടൻ (പേര് മാറ്റിയിരിക്കുന്നു) വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടത്.

പെട്ടെന്നുതന്നെ ഞാൻ പേരയിൽ നിന്നും താഴേയ്ക്കിറങ്ങി. ഒരു കയ്യിൽ പേരക്ക ഉള്ളതിനാലും മറ്റേകൈകൊണ്ട്  പേരക്കമ്പുകൾ പിടിച്ചിറങ്ങേണ്ടതിനാലും ബട്ടൻസ് ഇല്ലാതിരുന്ന മൂടുകീറിയ എൻറെ നിക്കർ കാലിൻറെ മുട്ടുവരെ ഊർന്നിറങ്ങി.

ഇനിയും താമസിച്ചാൽ നിക്കർ മുഴുവൻ ഊരിപ്പോകും എന്ന് തോന്നിയതിനാൽ പേരയുടെ താഴ്ന്ന ഒരു കമ്പിൽ നിന്നും ഞാൻ താഴേയ്ക്ക് ചാടി.

വീഴ്ചയിൽ നിക്കർ ഉടക്കിയതിനാൽ വീണതും ഞാൻ ഒന്നുരുണ്ടു.പക്ഷേ, അപ്പോഴും പേരക്കയുടെ പിടി വീട്ടില്ലായിരുന്നു. പിന്നെ തട്ടിക്കുടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. പേരക്കയുടെ കടിച്ച ഭാഗത്ത് മണ്ണും കുറച്ച് കരിയിലയും പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. അത് ആദ്യമൊന്ന് കുടഞ്ഞിട്ട്, ചെളിയുള്ള ഭാഗം വീണ്ടും കടിച്ച് കളഞ്ഞു. മണ്ണും കരിയിലയും എൻറെ വായിൽ നിറഞ്ഞു. ഒരു പ്രത്യേക രീതിയിൽ ഉമിനീര് പറ്റിച്ച് അതെല്ലാം തുപ്പിക്കളഞ്ഞു.

പിന്നെ നിലത്തുകിടക്കുകയായിരുന്ന നിക്കർ വീണ്ടും ഇട്ടു. ഇടതുകൈകൊണ്ട് അത് താങ്ങിപ്പിടിച്ച് മറ്റേ കൈയിലുള്ള പേരക്കയും കടിച്ച് ഞാൻ വിജയേട്ടൻ വരുന്ന വഴിയിലേയ്ക്ക് ഓടി.

എന്നുവച്ച് ഞാൻ എപ്പോഴും നിക്കർ ഇടാറുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് കരുതരുത്. പേരയിൽ നീറുള്ളതിനാൽ പക്കിക്കിട്ട് കടി കിട്ടാതിരിക്കാനാണ് അതിട്ടിരുന്നത്. എന്നാലും ചിലപ്പോഴൊക്കെ മൂടുകീറിയ ദ്വാരത്തിലൂടെ കടിക്കുമായിരുന്നു. ദ്വാരത്തിലൂടെ നീറ് കയറുകയല്ല, മറിച്ച് പേരയിലോട്ട് കയറുമ്പോഴും പേരക്കമ്പിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും നീറ് സഞ്ചരിക്കുന്ന വഴിയിൽ ചിലപ്പോൾ എൻറെ പക്കി പോയി നിൽക്കാറായിരുന്നു പതിവ്. എങ്ങിനെയാലാലും കടിച്ച നീറിന് കുശാലാണ്. അതിനെ ചൂണ്ടുവിരലിൻറെയും തള്ളവിരലിൻറെയും ഇടയിലോട്ട് വച്ച് ഒരു തിരുമ്മ് തിരുമ്മിയാൽ എന്നെ കടിച്ചതിൻറെ ദേഷ്യം തീരുകയും നീറ് ചതഞ്ഞരയുകയും ചെയ്യും.

അങ്ങിനെയുള്ള സമയങ്ങളിൽ ഒഴികെ ഞാൻ നിക്കർ ഇടാറേയില്ലായിരുന്നു. എന്നുവച്ചാൽ ശിവൻ, എന്നുവച്ചാൽ ദിഗംബരൻ, എന്നുവച്ചാൽ ദിക്കുകൾ വസ്ത്രമായുള്ളവൻ ആരോ അവൻ, എന്നുവച്ചാൽ പൂർണ്ണ നഗ്നൻ ആയിരുന്നു ഞാൻ ബാക്കി സമയങ്ങളിൽ എല്ലാം. അതിനാൽ സിബി എന്ന പേരിനേക്കാൾ ഉടുക്കാക്കുണ്ടൻ എന്ന വിളിയായിരുന്നു ഞാൻ കൂടുതൽ കേട്ടിരുന്നത്.

എനിക്കതിൽ പരാതിയും ഇല്ലായിരുന്നു. ആ വിളി കേട്ടാലെന്താ, പക്കിക്കും കുണ്ടിക്കുമെല്ലാം നല്ല കാറ്റ് കിട്ടുമായിരുന്നല്ലോ. എന്നുമാത്രമല്ല, മുള്ളണമെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും തിരിഞ്ഞ് അങ്ങ് ഒഴിച്ചാൽ മതി.

ഇനി ഞാൻ നിക്കറിടാതെ നടക്കുന്നതിൽ വീട്ടുകാർക്കും പരാതിയില്ലായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ റേഷൻ കടയിൽ നിന്നും കിട്ടുന്ന തുണികൊണ്ട് തയ്ച്ചുകിട്ടുന്ന രണ്ട് നിക്കറും രണ്ട് ഉടുപ്പും കൊണ്ട് ഒരു വർഷം ഓടിക്കണമായിരുന്നു. അതിനാൽ ഞാൻ നിക്കറിടാതെ നടന്നാൽ അത്രയും നല്ലതെന്നേ അവർ കരുതുമായിരുന്നുള്ളൂ.

ഇനി വെറും രണ്ടു ജോഡി ഡ്രസ്സ് മാത്രം വാങ്ങിത്തന്നതിൽ വീട്ടുകാരോട് പുച്‌ഛം തോന്നരുത്. കാരണം എട്ട് മക്കളും അപ്പനും അമ്മയുമുള്ള കുടുംബത്തിൽ എല്ലാവർക്കും ഒരു ജോഡി ഡ്രസ്സ് കൂടി എടുക്കണമെന്ന് വിചാരിച്ചാൽ തറവാട് മുടിയും.

ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ മൂട് കീറിയതും ബട്ടൻസ് ഇല്ലാത്തതുമായ നിക്കർ ഇട്ടു നടക്കുകയും, കൂടുതൽ സമയവും ഒന്നും ഇടാതെ നടക്കുകയും ചെയ്യുകവഴി ഞാനും വീട്ടിലെ വാർഷിക ചെലവ് കുറച്ചുകൊണ്ടുവരുന്നതിൽ ഒരു പങ്കാളി ആകുകയായിരുന്നു.

ഇപ്പോൾ ഇതെഴുതുമ്പോൾ ഞാൻ ഓർക്കുന്നത് മറ്റൊരു കാര്യമാണ്. അക്കാലത്ത് പാഡ് എന്നൊന്നും ആരും കേട്ടിട്ടുപോലുമില്ലായിരുന്നു. എന്തിന്, ആർത്തവസമയത്ത് ഒന്ന് മാറിക്കെട്ടാൻ പഴന്തുണി പോലും അധികമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അപ്പോൾ അമ്മയും നാല് പെങ്ങൾമാരും പ്രത്യേകം മുറികളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്ന വീട്ടിൽ ആർത്തവകാലം എങ്ങിനെയാണ് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുക?

എനിക്ക് നിക്കറിടാതെ നടക്കാം. പക്ഷെ, അവർക്കതാവില്ലല്ലോ. എന്നിട്ടും അവരതെല്ലാം നേരിട്ടു. സ്ത്രീകൾ വലിയൊരു സംഭവം തന്നെ. ആണുങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകാൻ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള സംഭവം.

പക്ഷെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഓർക്കുന്നുണ്ട്. വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അലമാര പോലുള്ള ഒരു പെട്ടിയിൽ പഴന്തുണികൾ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാകുന്നു അവയുടെ ഉപയോഗം എന്തായിരുന്നു എന്ന്.

വായിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇതുപോലെ  ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഞാൻ വർത്തമാന കാലത്തേയ്ക്ക് നിങ്ങളെ കൊണ്ടുവരും. എന്തിനാണെന്നാൽ ഈ പരമ്പര നിങ്ങൾ വായിച്ചാസ്വദിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നിങ്ങളെ ചില യാദാർത്ഥ്യങ്ങൾ ബോധ്യപ്പെടുത്തുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെയാണ് എഴുതുന്നത്. കാരണം, കുട്ടികളുടെ മേലുള്ള ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങളാണ് വിഷയം എന്നതുതന്നെ. അത് ആസ്വദിക്കാനുള്ളതല്ല.

തിരിച്ച് വീണ്ടും ഉടുക്കാക്കുണ്ടൻ കാലത്തേയ്ക്ക് പോകാം.

"അച്ചാൻ പാലെടുക്കാൻ പോയി", വായിൽ അപ്പോഴും പേരക്ക ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ മുറിഞ്ഞ് മുറിഞ്ഞാണ് ശബ്ദം പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നത്. വിജയേട്ടന് കാര്യം മനസ്സിലായെന്ന് തോന്നുന്നു.

ഞാൻ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നപ്പോൾ വിജയേട്ടൻ എൻറെ രണ്ടു കക്ഷത്തിലും കയ്യിട്ട് എന്നെ ഇക്കിളിപ്പെടുത്തി. ഇക്കിളി കൂടിവന്നതോടെ പിടിവിടുവിക്കാൻ പേരക്ക മുഴുവൻ വായിലിട്ടിട്ട് രണ്ടുകൈകൾ കൊണ്ടും കുതറിയതും ഇടതുകൈകൊണ്ട് താങ്ങിപ്പിടിച്ചിരുന്ന നിക്കർ ഊരി താഴെ വീണു.

"നാണം നാണം", എൻറെ പക്കിയെ നോക്കിയാണ് വിജയേട്ടൻ കളിയാക്കിയത്.

നിക്കറിടാതെയാണ് നടക്കാറെങ്കിലും 'നാണം നാണം' എന്നാരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ നാണം വരും. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഒരുകൈ കൊണ്ട് പക്കി പൊത്തിപ്പിടിച്ച് മറ്റേക്കൈകൊണ്ട് നിക്കർ മുകളിലേയ്ക്ക് വലിച്ചുകയറ്റി. വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ ദിവസങ്ങളിലും നിക്കറിൽ ബട്ടൻസ് ഉണ്ടാവാറില്ലാത്തതിനാൽ ഊർന്നുവീഴുന്ന നിക്കർ മുകളിലേയ്ക്ക് കയറ്റാൻ നല്ല വശമുണ്ടായിരുന്നു.

"നീ വീട്ടിലേയ്ക്ക് വരുന്നോ", നടക്കുന്നതിനിടയിൽ എൻറെ ഒരു കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടാണ് വിജയേട്ടൻ ചോദിച്ചത്.

ചോദിച്ചില്ലെങ്കിലും ഞാൻ പോകാറുണ്ടെന്നതാണ് സത്യം. കാരണം അവിടെ ചെന്നാൽ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ തിന്നാൻ കിട്ടും. അന്നത്തെ കാലത്തൊക്കെ കുട്ടികൾ ഏതു വീട്ടിലേതാണ് എന്നൊന്നുമില്ല. എവിടെ ചെല്ലുന്നുവോ അതാണ് വീട്. അതൊക്കെയൊരു കാലം.

ഇരുവശത്തുനിന്നും വഴിയിലേയ്ക്ക് വീണുകിടന്ന കാട് വകഞ്ഞുമാറ്റി ഞങ്ങൾ നടന്നു.

കുറച്ചു ദൂരം എത്തിയപ്പോൾ വഴിയിൽ നിന്നും അൽപ്പം മാറി നിന്നിരുന്ന ഒരു താന്നി മരത്തിൻറെ ചുവട്ടിലേയ്ക്ക് വിജയേട്ടൻ എന്നെ കൊണ്ടുപോയി.

മരത്തിനടുത്ത് തെളിഞ്ഞ സ്ഥലമായിരുന്നെങ്കിലും ചുറ്റുമുള്ള കാടുമൂലം പെട്ടെന്നാർക്കും ഞങ്ങളെ കാണാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു.

അതിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ വിജയേട്ടൻ ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മാറി മൂത്രമൊഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും മൂത്രമൊഴിക്കണമെന്ന് തോന്നി. ഈ മൂത്രമൊഴിക്കൽ ഒരുതരം പകർച്ചവ്യാധിയാണ്. മണിക്കൂറുകളോളം മൂത്രമൊഴിച്ചില്ലെങ്കിലും അതേക്കുറിച്ച് നാം ചിന്തിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ല. പക്ഷെ, ആരെങ്കിലും മൂത്രമൊഴിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ പിന്നെ മുള്ളാതെ പറ്റില്ല.

ഞാനും ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മാറി നിക്കറിൻറെ മൂടുകീറിയ ഭാഗത്തുകൂടി പക്കി പുറത്തേക്കിട്ട്, പുറത്തേയ്ക്കിട്ട് എന്നുപറയാനൊന്നുമില്ല കാരണം അങ്ങിനെ പുറത്തേയ്ക്ക് ഇടാനും മാത്രമുള്ള വലിപ്പമൊന്നും അതിനുണ്ടായിരുന്നില്ല, മുള്ളാൻ തുടങ്ങി. മുള്ളുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ പക്കിയിൽ പിടിച്ചൊന്ന് വട്ടം കറക്കി. മൂത്രം മുന്നിൽ നിന്നിരുന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പച്ചയിൽ തട്ടി ഒരു പ്രത്യേക താളമുണ്ടാക്കി. അതിൽ രസം പിടിച്ച് ഞാൻ വട്ടം കറക്കുന്നതിൻറെ വേഗവും കൂട്ടി. അതിനാൽ കുറച്ചു മൂത്രം എൻറെ നിക്കറിലും വീണു. അതൊന്നും എന്നെ അലട്ടുന്ന പ്രശ്നമേ അല്ലായിരുന്നു.

വിജയേട്ടൻ പെട്ടെന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കൽ നിർത്തി. പിന്നെ എൻറെ അരികിലേയ്ക്ക് വന്നു. പിന്നെ പക്കി വെളിയിലെടുത്ത് ഞാൻ മുള്ളുന്ന ഭാഗത്തേയ്ക്ക് മുള്ളാൻ തുടങ്ങി.

നല്ല വലിപ്പമുള്ള പക്കി. മുള്ളുന്നതിനിടയിലും ഞാൻ അത് കൗതുകത്തോടെ നോക്കി.

വിജയേട്ടൻ നീട്ടിമുള്ളി മൂത്രം എൻറെ മൂത്രത്തിൽ മുട്ടിക്കാറായപ്പോഴേയ്ക്കും മൂത്രം നിന്നു.

എന്നാലും അത് രസമുള്ളൊരു കളിയായിരുന്നു.

പിന്നെ വിജയേട്ടൻ എൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് ചേർത്തുനിർത്തി താന്നി മരത്തിൻറെ ചുവട്ടിലേക്ക് വന്നു.

അവിടെ ചിതറിക്കിടന്നിരുന്ന താന്നിക്കായും ഒക്കെ പെറുക്കിമാറ്റി കരിയിലകൾക്ക് മുകളിലേയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഇരുന്നു

വിജയേട്ടൻ ഇട്ടിരുന്ന ഉടുപ്പ് ഊരി അടുത്തുള്ള ഒരു കമ്പിലേയ്ക്കിട്ടു. പിന്നെ ലുങ്കി ഇരുവശത്തേയ്ക്കും മാറ്റി അതിനുള്ളിലൂടെ ഷഡ്ഢി ഊരിയെടുത്തു.

ഞാൻ കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നു. വലിയ പക്കിക്ക് ചുറ്റും തിങ്ങിനിറഞ്ഞ രോമങ്ങൾ. പക്കിയുടെ താഴെ എനിക്കുള്ളതുപോലെ എന്നാൽ നല്ല വലിപ്പമുള്ള രണ്ടു മുട്ടകൾ താഴേയ്ക്ക് തൂങ്ങി ലുങ്കിയെ മുട്ടിനിന്നു.

ഇത്രയും വലിയ പക്കി ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു. പക്കിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള രോമക്കാടുകൾ ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു. ഇത്രയും വലിയ മുട്ടകൾ ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു.

പുതിയ അറിവുകൾ.

കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്ന എന്നെ വിജയേട്ടൻ ഇടതുകൈകൊണ്ട് എൻറെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട്  എന്നെ കൂടുതൽ അടുത്തേയ്ക്ക് ചേർത്തിരുത്തി. പിന്നെ എൻറെ രണ്ടു കവിളുകളിലും ഉമ്മകൾ തന്നു.

ഞാൻ അനങ്ങാതിരുന്നു. എനിക്ക് വിജയേട്ടനോടുള്ള ഇഷ്ടം കൂടിക്കൂടി വന്നു.

വിജയേട്ടൻ അൽപ്പം കുനിഞ്ഞ് മൂടുകീറിയ ഭാഗത്തുകൂടി കയ്യിട്ട് എൻറെ പക്കിയെ തലോടി. അങ്ങിനെ തലോടുമ്പോഴും എനിക്ക് ഉമ്മകൾ തന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. എനിക്ക് സുഖം തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

പിന്നെ കൈവിട്ട് നിവർന്നതിനുശേഷം എൻറെ വലതുകൈ എടുത്ത് വിജയേട്ടൻറെ പക്കിയുടെ മുകളിൽ വച്ചു. എൻറെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് അതിനെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ചു. വിരലുകൾ മുട്ടുന്നില്ല, വളരെ വലുതായിരുന്നു അത്.

ഇന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ പക്കി മൂത്രമൊഴിക്കാനുള്ളതാണ് എന്ന എൻറെ അതുവരെയുള്ള അറിവിനുമപ്പുറം പക്കിക്ക് മറ്റുപലതും ചെയ്യാനുണ്ടെന്ന പുതിയ അറിവുകളുടെയും ആ അറിവുകൾ വഴി ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരുന്ന ജിജ്ഞാസയുടെയും സംശയങ്ങളുടെയും, ജിജ്ഞാസ ഇല്ലാതാക്കാനും സംശയങ്ങൾക്ക് ഉത്തരങ്ങൾ കണ്ടെത്താനുമുള്ള ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത അന്വേഷണങ്ങളുടെയും ഹരിശ്രീ കുറിക്കുകയാണ് എൻറെ കൈ വിജയേട്ടൻറെ പക്കിയിൽ വച്ച് വിരലുകൾ കൊണ്ട് അതിനെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ സഹായിച്ചതിലൂടെ നടന്നതെന്ന് ഇന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നു.

പെട്ടെന്ന് വർത്തമാന കാലത്തേയ്ക്ക് വന്നപ്പോൾ വായനക്കാരുടെ രസച്ചരട് പൊട്ടി എന്നെനിക്കറിയാം. ഞാൻ നേരത്തെതന്നെ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു, ഇത് വായിച്ച് രസിക്കാനുള്ളതല്ല, കുട്ടികൾക്ക് മേലുള്ള ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള ഒരെത്തിനോട്ടമാണ്.

നിക്കറിടാതെ നടക്കുകമൂലം അന്നെനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ഉടുക്കാക്കുണ്ടൻ എന്ന വിളിപ്പേരുകൊണ്ടും, വിജയേട്ടൻറെ പക്കിയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും വിരലുകൾ മറുവശത്ത് മുട്ടിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ചെറിയ കൈകൾ ആണ് അന്നെനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്നതിൽ നിന്നും അന്നെനിക്ക് എത്ര വയസ്സ് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു എന്ന് വായനക്കാർ തന്നെ ഊഹിക്കുക.

(തുടരും)

പാഠം 2: വഴുവഴുപ്പുള്ള മൂത്രം

ദൈവങ്ങളുമായി ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച്ച

ദൈവങ്ങൾ അവരുടെതന്നെ സൃഷ്ടികളുടെ രക്തം കുടിക്കാൻ ഇപ്പോഴും കറങ്ങിനടക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാൻ ഡൽഹിയിലെ പ്രശ്‌നബാധിത പ്രദേശങ്ങളിലൂടെ ഞാൻ നടന്നു.

ആശ്വാസം, സ്ഥിതിഗതികൾ ശാന്തമായതുപോലെ തോന്നി. പക്ഷെ, പുറമെ എല്ലാം ശാന്തമെന്നു തോന്നിയെങ്കിലും അതുണ്ടാക്കിയ മുറിവ് രാജ്യമൊട്ടുക്കും ഉണങ്ങാതെ വർഷങ്ങളോളം നിലനിൽക്കുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ ദൈവങ്ങൾ ഒരുപാടുപേരുടെ ജീവനുകൾ എടുത്തെങ്കിലും, പോകുന്ന വഴികളിലെല്ലാം വീടുകളിൽ നിന്നും സിനിമാപ്പാട്ടുകൾ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതുപോലെ അമ്പലങ്ങളിൽ നിന്നും ഭക്തിഗാനങ്ങളും ഉയർന്നുകേട്ടു. യാതൊരു താളബോധവുമില്ലാതെ ഒരുപക്ഷെ അർത്ഥം പോലുമറിയാതെ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് പാടിയ ഭജനുകൾ കോളാമ്പിയിലൂടെ പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നപ്പോൾ അസഹനീയമാം വിധം ചെവിയിലേയ്ക്ക് തുളച്ചുകയറി.

എല്ലാം കണ്ടപ്പോൾ അവിടെ അസ്വാഭാവികമായി ഒന്നും സംഭവിച്ചേയില്ല എന്ന പ്രതീതി ജനിപ്പിച്ചു!

അതാണ് കാര്യം. ദൈവങ്ങൾ കൊല്ലുകയോ കൊല്ലാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യട്ടെ, അവരെ ദിവസവും നാലുനേരവും സ്തുതിച്ചിരിക്കണം. അത് നിർബന്ധം!

ദൈവത്തിന് സ്തോത്രം! അള്ളാഹു അക്ബർ! ജയ് ശ്രീറാം! മൈര്!!

ചത്തവർ ചത്തു. ബാക്കിയുള്ളവർ ജീവിക്കുക തന്നെവേണം. അല്ല പിന്നെ!!

പെട്ടെന്ന് റോഡിനരികിലുള്ള ഒരു ഹോട്ടലിൻറെ ഗ്ലാസിലൂടെ ചില പരിചിതമുഖങ്ങൾ ഞാൻ കണ്ടു. വളരെ പരിചിതമായ മുഖങ്ങൾ.

നടത്തം നിർത്തി, അവർ ആരെന്നറിയാൻ ഞാൻ തലപുകച്ചു.

അതെ, അതിലൊരാൾ ക്രിസ്തു ആയിരുന്നു.

ക്രിസ്തുവിനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ മറ്റുള്ളവർ ആരെന്നറിയാൻ യാതൊരു വിഷമവും ഉണ്ടായില്ല. കാരണം എല്ലാവരിലും പൊതുവായ ഒന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരെല്ലാം ദൈവങ്ങളായിരുന്നു. ആകാശവും ഭൂമിയും അതിലെ സർവ്വചരാചരങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചുപരിപാലിക്കുന്നവരെന്ന്  അവകാശവാദം ഉന്നയിക്കുന്നവർ!

എനിക്കെൻറെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല. കാരണം അവർ ഒന്നിച്ചിരുന്ന് അത്താഴം കഴിക്കുകയെന്നത് എൻറെ സാമാന്യബുദ്ധിയിൽ അസാധ്യമായ ഒരു കാര്യമായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും കഴിഞ്ഞ കുറച്ചുദിവസങ്ങളിൽ അതിലൊരു ദൈവം മറ്റൊരു ദൈവത്തിൻറെ ആൾക്കാരിൽ ചിലരെ ക്രൂരമായി കൊന്നതിനു ശേഷം. മുഹമ്മദ് നബി, ക്രിസ്തു, രാമൻ, കൃഷ്ണൻ എന്നിവരൊക്കെ ഒന്നിച്ചിരുന്ന് അത്താഴം കഴിക്കുകയോ? അസാധ്യം.

വിശ്വസിക്കാനാകാതെ ഞാൻ അവിടെ കുറച്ചു നേരം നിന്നു. പിന്നെ കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ചു. വീണ്ടും നോക്കി. അതെ, ഞാൻ കണ്ടതുതന്നെയാണ് വീണ്ടും കാണുന്നത്. അത് വാസ്തവം ആയിരുന്നു. അതവർ തന്നെയായിരുന്നു.

പെട്ടെന്ന് ഒരുതരം വിറയൽ എൻറെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് ഇരച്ചുകയറി. നിയന്ത്രിക്കാനാകാത്ത കോപം മൂലമുണ്ടായ വിറയൽ.

അതിലൊരാൾ, കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ രാമൻ, കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളിൽ അവർ ഇപ്പോൾ ഇരുന്ന് അത്താഴം കഴിക്കുന്ന പ്രദേശത്തുതന്നെ സ്ത്രീകളും കുട്ടികളുമടക്കം ഡസൻ കണക്കിന് നിരപരാധികളെ കൊന്നൊടുക്കിയതാണ്. എന്നിട്ടാണ് ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്തതുപോലെ വട്ടമിരുന്ന് തിന്നുന്നത്.

പരനാറികൾ!

വളരെയധികം ശ്രമപ്പെട്ട് ഞാൻ എൻറെ കോപം നിയന്ത്രിച്ചു. ഇത്തരം അവസരങ്ങൾ വളരെ അപൂർവ്വമായേ കിട്ടൂ. ദൈവങ്ങളെ എല്ലാം ഒന്നിച്ച് കാണുക! അവരുമായി സംസാരിക്കുക! ഈ അവസരം കളയരുത്. ഉള്ളിലേയ്ക്ക് ചെന്ന് അവരെ കാണുവാൻ തന്നെ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.

"ഞാനും നിങ്ങളോടൊപ്പം ചേരട്ടെ?", അവർ ഇരിക്കുന്ന മേശയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

"ആരാണതിന് വിലക്കുന്നത്? വിലക്കാൻ ഞങ്ങളാര്, സുഹൃത്തേ?", എനിക്കഭിമുഖമായി ഇരിക്കുകയായിരുന്ന മുഹമ്മദ് നബിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

അവർ എല്ലാവരും ചിരിച്ചു.

മുഹമ്മദ് എന്നെ സുഹൃത്തേ എന്ന് വിളിക്കുന്നതുകേട്ടപ്പോൾ, ആ കാമഭ്രാന്തൻ പത്തുപോലും തികയാത്ത അയിഷയുടെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിപ്പിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കൊച്ചുവായിൽ നിന്നും വന്ന നിലവിളിയാണ് എൻറെ കാതുകളിൽ വന്നലച്ചത്. അതെന്നിലെ കോപം വീണ്ടും ഇരട്ടിപ്പിച്ചു, അത് വളരെ പാടുപെട്ട് വീണ്ടും ഞാൻ നിയന്ത്രിച്ചു.

പിന്നെ ഒരു കസേര വലിച്ച് രാമന് അടുത്തായി ഞാൻ ഇരുന്നു. കസേര വലിക്കുന്നതിനിടയിൽ, രാമൻ ഒരു ബീഫ് കഷ്ണം വായിലേയ്ക്കിട്ടിട്ട് രണ്ടുവിരലുകളും നക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ബീഫ് കറി വളരെ സ്വാദിഷ്ടമാണെന്ന് ആ നക്കലിൽ നിന്നും വ്യക്തമായിരുന്നു.

ഇത്തവണ എൻറെ കോപം നിയന്ത്രിക്കാൻ എനിക്കായില്ല, ഞാൻ അലറി, "എടാ മൈര് രാമാ, ബീഫ് കഴിക്കുന്നതിൻറെ പേരിൽ കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു വർഷങ്ങളായി നീ ഒരുപാടുപേരെ കൊന്നു.  എന്നുമാത്രമല്ല,രാജ്യത്തിൻറെ വിവിധയിടങ്ങളിൽ ബീഫ് കഴിക്കുന്നതിൽ നീ വിലക്കേർപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് നീയിവിടെയിരുന്ന് ബീഫ് വെട്ടിവിഴുങ്ങുകയാണ്. അതും 'ജയ് ശ്രീറാം' എന്നുവിളിച്ച് നിന്നെ സ്തുതിക്കാത്തവരെ കൊന്നിട്ട്, പൊലയാടി......."

"അടങ്ങ് അടങ്ങ് സുഹൃത്തേ", എൻറെ തെറി മുഴുമിപ്പിക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ രാമൻ ഇടപെട്ടു. അൽപ്പനേരം നിർത്തി, അപ്പോഴും വായിൽ ചവച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന ബീഫ് വിഴുങ്ങിയിട്ട് രാമൻ തുടർന്നു, "എന്നെ എന്തിനാണ് നീ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്? എന്നെ ദൈവമായി കാണാനും, എന്നെയും പശുവിനെയും ഒക്കെ ആരാധിക്കാനും ഞാൻ എന്നെങ്കിലും ആവശ്യപ്പെട്ടോ? ങേ? ഞാനൊരു കോമിക് കഥാപാത്രം മാത്രമാണ് പഹയാ.മറ്റാരെങ്കിലുമൊക്കെ ഭോഷ്ക്ക് കാണിക്കുന്നതിന് എൻറെ മെക്കിട്ട് കേറുന്നതെന്തിനാണ്?"

ചോദ്യങ്ങൾ എന്നോടായിരുന്നെങ്കിലും കോഴിക്കാലിൽ നിന്നും മജ്ജ ഈമ്പിയെടുക്കുകയായിരുന്ന കൃഷ്ണനിലായിരുന്നു രാമൻറെ കണ്ണുകൾ.

അതുകണ്ട കൃഷ്ണൻ കോഴിക്കാല് വായിൽ നിന്നും എടുത്തു. അതിൽ കുറെ എല്ലിൻ തരികൾ പ്ലേറ്റിലേയ്ക്ക് അടർന്ന് വീണു. അത് ഗൗനിക്കാതെ, രാമൻ നിർത്തിയിടത്തുനിന്നും തുടർന്നു, "സുഹൃത്തേ, കാര്യമൊക്കെ ശരിയാ, ഞാനും രാമനും രാജാക്കന്മാർ ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ദൈവങ്ങൾ അല്ലായിരുന്നു. എന്നെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞാൽ, അത്ര നല്ലതൊന്നുമല്ല പറയാനുള്ളത്. മമ്മദിനെപ്പോലെ, അതെ ആ ഇരിക്കുന്ന മുഹമ്മദിനെപ്പോലെ, സ്ത്രീ വിഷയങ്ങളിൽ ഞാനും താൽപ്പരനായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, പതിനായിരക്കണക്കിന് സ്ത്രീകൾ എൻറെ കൊട്ടാരത്തിലെ അന്തഃപുരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. എൻറെ ലെവൻ ഇത്തിരി വലുതായിരുന്നതിനാൽ എന്നോടും ലെവനോടുമൊപ്പം കളിക്കാനും കളിപ്പിക്കാനും അവർക്കെല്ലാം ഇഷ്ടമായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ പ്രീതിപ്പെടുത്തി കാര്യം നേടിയെടുക്കാൻ ആണ് ഞങ്ങളെ ദൈവങ്ങളായി ചിത്രീകരിച്ച് വാൽമീകിയും വ്യാസനും രാമായണവും മഹാഭാരതവും ഒക്കെ രചിച്ചത്. അല്ലാതെ, ഞങ്ങൾ ദൈവങ്ങൾ ആണെന്ന് ഞങ്ങൾ ഒരിക്കലും അവകാശപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഞങ്ങളെ ആരാധിക്കണമെന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളോട് കയർത്ത് വായിലെ വെള്ളം വറ്റിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യവുമില്ല സുഹൃത്തേ. ശാന്തമായിരുന്ന് അത്താഴം ആസ്വദിക്കൂ.". ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അരികിലുണ്ടായിരുന്ന ബീഫ് പ്ലേറ്റിൽ ഒരെണ്ണം എൻറെ മുന്നിലേയ്ക്ക് നീക്കിവച്ചു.

"അപ്പോൾ നിരപരാധികളെ കൊന്നൊടുക്കിയതിൻറെ ഉത്തരവാദിത്തം ആർക്കാണ്? തെരുവുതോറും ഓടിനടന്ന് നിരപരാധികൾക്കു നേരെ കല്ലെറിയുകയും, വെടിവയ്ക്കുകയും,കൊല്ലുകയും, പൊതുമുതൽ കത്തിച്ച് നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത ചെറുപ്പക്കാരാണോ ഉത്തരവാദികൾ?", ഇതിന് ആർക്കുവേണമെങ്കിലും ഉത്തരം പറയാമെന്ന മട്ടിൽ ഞാൻ എല്ലാവരെയും മാറിമാറി നോക്കി.

"അല്ലേയല്ല, അവരാണ് അതൊക്കെയും ചെയ്തതെങ്കിലും അവരല്ല ഉത്തരവാദികൾ. ചില സ്വാർത്ഥതാൽപര്യക്കാരുടെ കൈകളിലെ വെറും കരുക്കൾ മാത്രമാണവർ", മുഹമ്മദ് നബിയാണ് ആ ചോദ്യം ഏറ്റെടുത്തത്. അപ്പോഴാണ് മുഹമ്മദിൻറെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന പന്നിക്കറിയുടെ പാത്രം എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്. ഒരു ചെറിയ പന്നികഷ്ണം അവൻറെ നീണ്ട താടിയുടെ ഇടയിൽ തങ്ങി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. കാഴ്ചയിൽ ഇപ്പോഴും ഒരു തനി പ്രാകൃതൻ തന്നെ.

എൻറെ പരുഷമായ നോട്ടം അവഗണിച്ച് മുഹമ്മദ് തുടർന്നു, "രാം നാഥ് കോവിന്ദും, നരേന്ദ്ര മോദിയും, അമിത് ഷായും ഒക്കെയാണ് യദാർത്ഥ പ്രതികൾ".

"നിർത്തെടാ പെണ്ണുപിടിയാ, കുട്ടികളെപ്പോലും വെറുതെവിടാതിരുന്ന മൂന്നാംകിട ചെറ്റേ. നീയും നിൻറെ കൂട്ടരും എപ്പോഴും അങ്ങിനെതന്നെയാണ്. തെമ്മാടിത്തരങ്ങൾ മുഴുവൻ കാണിച്ചിട്ട് പഴി മറ്റുള്ളവരുടെ മേൽ ചാരും. നിനക്കിവിടെ എന്തുകാര്യം? പാകിസ്ഥാനിലേയ്ക്ക് വിട്ടോ, പരട്ടെ", ഏതു സമയവും ഞാനവനെ തല്ലും എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അതൊഴിവാക്കാൻ എൻറെ രണ്ടുകൈകളും കസേരയുടെ കാലിൽ ബലമായി പിടിച്ചു. എന്നാലും കാണുന്ന ആർക്കും എൻറെ അടങ്ങാത്ത കോപം എൻറെ മുഖത്തുനിന്നും വായിച്ചെടുക്കാമായിരുന്നു.

"ഇതാണ് നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നം, നിങ്ങൾ മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നത് കേൾക്കില്ല, വെറുതെ ഒച്ചയെടുക്കും", അൽപ്പമൊന്ന് നിർത്തിയതിനുശേഷം മുഹമ്മദ് തുടർന്നു, "ഞാൻ നല്ലവനാണെന്ന് പറഞ്ഞില്ല. എന്നെ മുത്തുറസൂൽ എന്നുവിളിച്ചു നടക്കുന്നവരും നല്ലവരാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല. ഞാൻ ഒരു തെമ്മാടി ആയിരുന്നു എന്നെനിക്കറിയാം. കാമം തീർക്കാൻ ഒരുപാട് സ്ത്രീകൾ ഭാര്യമാരായും അടിമകളായും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, വെറും ആറുവയസ്സുള്ള അയിഷയെ കണ്ട് കാമം തോന്നി കെട്ടി ഭോഗിച്ച കുറ്റവാളിയായിരുന്നു ഞാൻ. മാത്രവുമോ, ഒരുകൂട്ടം മനുഷ്യരെ അടിമകളായി കണ്ടവനായിരുന്നു ഞാൻ. വധശിക്ഷയിൽ കുറഞ്ഞ ഒന്നും ഞാൻ അർഹിക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ഇന്നും ഈ ജനാധിപത്യലോകത്ത് ജീവിക്കുമ്പോഴും ഒരുകൂട്ടം ആളുകൾ എന്നെയും ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെയും വിശ്വസിക്കുന്നതിന് എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ പറ്റില്ല."

മുഹമ്മദ് സ്വയം ഒരു കുറ്റവാളിയാണെന്ന് സമ്മതിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ, എൻറെ കോപം ഒന്നടങ്ങി. ഏറ്റവും ചുരുങ്ങിയത് അവനത് സമ്മതിച്ചുവല്ലോ. "പക്ഷെ നിനക്ക് അള്ളാഹുവിൻറെ പിന്തുണ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ", ഞാൻ ചോദിച്ചു.

പെട്ടെന്ന് ഹോട്ടലിൽ മൊത്തം മുഹമ്മദിൻറെ പൊട്ടിച്ചിരി മുഴങ്ങി. നിയന്ത്രിക്കാൻ പ്രയാസപ്പെടുന്നതുപോലെ, അവൻ കുറേനേരം ചിരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

"ഏത് അള്ളാഹു? എൻറെ തരവഴിത്തരങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും മറച്ചുവയ്ക്കാൻ ഞാൻ എൻറെ ഭാവനയിൽ സൃഷ്ടിച്ച അള്ളാഹുവോ?", ഈ മറുചോദ്യം ചോദിക്കുമ്പോഴും അയാൾ തൻറെ ചിരി നിയന്ത്രിക്കാൻ പാടുപെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഇത്തവണ മറ്റുള്ളവരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അത് നാലുചുറ്റും ഭിത്തികളിൽ തട്ടി മാറ്റൊലികൊണ്ടു.

അപ്പോഴും അവിടെയിരിക്കുന്നവരിൽ അഞ്ചാമൻ ആരാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ലായിരുന്നു. "അതുപോകട്ടെ, നിങ്ങൾ ആരാണ്?", അള്ളാഹു ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചതിൻറെ ചളിപ്പ് മാറാൻ ഞാൻ വിഷയം മാറ്റാനായാണ് അയാളോട് ചോദിച്ചത്.

"എന്നെ ഇതുവരെ മനസ്സിലായില്ലേ? ഞാൻ ഹനുമാൻ ആണെടെയ്! പിടികിട്ടി, എന്നെ തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റാഞ്ഞത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് പിടികിട്ടി. ഒരു കുരങ്ങിൻറെ രൂപത്തിൽ ആണ് നിങ്ങളൊക്കെ എന്നെ ഇതുവരെയും കണ്ടിട്ടുള്ളത്. പക്ഷെ, എൻറെ ശരിക്കുള്ള രൂപം അങ്ങിനെയൊന്നും അല്ലായിരുന്നു. ഞാനും നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരു മനുഷ്യനായിരുന്നു. ഈ മൈര് ജാതിവ്യവസ്ഥ നിനക്കറിയാമല്ലോ. ഈയിരുന്ന് ബീഫ് വെട്ടിവിഴുങ്ങുന്ന രാമനും കൂട്ടരും സ്വയം സവർണ്ണരായി ഭാവിക്കുകയും, ഞങ്ങളെയൊക്കെ കീഴ്ജാതിക്കാരായി കണ്ട് ഒരുകൂട്ടരെ കുരങ്ങന്മാരായും കാടുകളിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന മറ്റൊരു കൂട്ടരെ കാട്ടാളന്മാരും ഒക്കെയായായാണ് കണ്ടിരുന്നത്.", ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ഹനുമാൻ രാമനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.

"ക്ഷമിക്കെടാ ഉവ്വേ, എത്രതവണയാ അതിന് മാപ്പ് ചോദിച്ചിട്ടുള്ളത്. കഴിഞ്ഞതുകഴിഞ്ഞു. ഈ സമയം വെടക്കാക്കാതെ അത്താഴം ആസ്വദിക്ക്", ഹനുമാനെ ശാന്തനാക്കാൻ ശ്രമിച്ച രാമൻറെ ശബ്ദത്തിൽ കുറ്റബോധം കലർന്നിരുന്നു.

കുറച്ചുനേരത്തേയ്ക്ക് അവിടമാകെ നിശബ്ദത പരന്നു. കൃഷ്ണൻറെ പല്ലുകൾക്കിടയിൽ ഇരുന്ന് കോഴിക്കാൽ പൊട്ടിയമരുന്നതിൻറെ ഒച്ച മാത്രം ആ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ഭംഗം വരുത്തി.

അതുവരെയും നിശ്ശബ്ദനായിരുന്ന ക്രിസ്തു പറഞ്ഞു, "ശ്രദ്ധിക്കൂ, എൻറെ തന്ത ആരായിരുന്നുവെന്ന് എനിക്കിപ്പോഴും അറിയില്ല.പക്ഷെ, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള കോടിക്കണക്കിന് പൊട്ടന്മാർ ഞാൻ പരിശുദ്ധാത്മാവിൻറെ ഉൽപ്പന്നമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു! പരിശുദ്ധാത്മാവോ? അതെന്ത് മാവാണ്? പരിശുദ്ധാത്മാവ് അല്ല, പരിശുദ്ധ മൈരാണ്.എൻറെ അമ്മയായിരുന്ന മേരിക്ക് മാത്രമറിയാം എൻറെ തന്ത ആരായിരുന്നുവെന്ന്. ഒരുപക്ഷെ അവർക്കും അറിയുമായിരിക്കില്ല!!", അൽപനേരം ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ട് ക്രിസ്തു വീണ്ടും തുടർന്നു, "അന്ന് ജീവിച്ചിരുന്ന ഗോത്രമനുഷ്യരെ ഞാൻ കുറ്റപ്പെടുത്തില്ല. കാരണം അവരൊക്കെ അജ്ഞരായിരുന്നു. അവരുടെ നഗ്നനേത്രം കൊണ്ട് കാണുവാൻ സാധിച്ച പരന്ന ഭൂമിയും ആകാശവും ചന്ദ്രനും സൂര്യനും നക്ഷത്രങ്ങളും ഒക്കെയായിരുന്നു അവരുടെ ലോകം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, നാലായിരമോ അയ്യായിരമോ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ദൈവം ആകാശവും ഭൂമിയും അതിലെ സർവ്വചരാചങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു എന്നും, ഇതൊക്കെയും സൃഷ്ടിച്ചതിനുശേഷം നാലാം ദിവസം ആണ് സൂര്യനെ സൃഷ്ടിച്ചത് എന്നുമൊക്കെയുള്ള ആരുടെയോ ഭാവനയിൽ വിരിഞ്ഞ കഥകൾ അവർ വിശ്വസിച്ചു. നിങ്ങളാകട്ടെ, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വർഷം പഴക്കമുള്ള ഫോസിൽസ് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്, നിങ്ങളയച്ച പേടകം സൗരയൂഥവും കടന്നുപോയിരിക്കുന്നു, അതുകൊണ്ടൊക്കെത്തന്നെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ അറിവുണ്ട്. എന്നിട്ടും നിങ്ങൾ പണ്ട് ഗോത്രമനുഷ്യർ ഉണ്ടാക്കിയ പൊട്ടക്കഥകൾ വിശ്വസിക്കുന്നു. നാണക്കേട്! അപ്പോൾ എങ്ങിനെയാണ് നിങ്ങൾക്ക് ഡൽഹിയിൽ നടന്ന കലാപത്തിന് രാമനെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുന്നത്?", ഇത്രയും പറഞ്ഞ് നിർത്തിയിട്ട് ക്രിസ്തുവും ഒരു കോഴിക്കാലെടുത്ത് അതിൻറെ ഒരറ്റം വായിലേയ്ക്ക് തിരുകി. അത് പല്ലുകൾക്കിടയിൽ അമർന്ന് വലിയ ശബ്ദത്തോടെ പൊട്ടി.

തീറ്റയുടെ കാര്യത്തിൽ ആരും പിന്നിലല്ല. "ഇവരെല്ലാം തീറ്റപ്പണ്ടാരങ്ങൾ തന്നെ", ഞാൻ ആത്മഗതമെന്നോണം പറഞ്ഞു.

"മമ്മതും ക്രിസ്തുവും ഒക്കെ പറഞ്ഞതിനോട് ഞാനും യോജിക്കുന്നു", ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് കൃഷ്ണൻ ഒന്നു നിർത്തി.

എനിക്കത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.ഇവരൊന്നും ശത്രുക്കളല്ലേ? ഹിന്ദു ഇസ്ലാമിനേയും നസ്രാണിയെയും ഒക്കെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നോ?

എൻറെ പൊട്ടൻറെ മാതിരിയുള്ള മുഖഭാവം അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ തുടർന്നു, "നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ഭോഷ്ക്കുകൾക്ക് ഞങ്ങൾ ആരും ഉത്തരവാദികളല്ല, ഞങ്ങളാരും ഇല്ല സുഹൃത്തേ! ഇനി ഞങ്ങൾ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്താലും ഞങ്ങൾക്ക് അക്രമം ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിയില്ല. കാരണം നിങ്ങൾ കരുതുന്നതുപോലെ ഞങ്ങൾ ദൈവങ്ങൾ അല്ല.കുറച്ചുമാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് രാം നാഥ് കോവിന്ദ് ഒരു തനി ഫ്രോഡായ സുധാമണിയെ തൊഴുന്നത് കണ്ടു. അതുതന്നെ നരേന്ദ്ര മോദിയും ചെയ്തിരുന്നു. പിന്നെയൊരിക്കൽ, അവർ രണ്ടുപേരും രാമൻറെയും സീതയുടെയും വേഷം കെട്ടിയ പ്രശ്ചന്നവേഷക്കാരുടെ മുന്നിൽ തൊഴുതു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു.ഇവരെല്ലാം വിവരമില്ലാത്ത പൊട്ടന്മാർ ആണ്. അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങിനെ വേഷം കെട്ടുകയാണ്. രാമൻ ഇരുന്ന് ബീഫ് വെട്ടിവിഴുങ്ങുന്നത് നീ കണ്ടില്ലേ? പക്ഷെ, നരേന്ദ്ര മോദിയും ഒക്കെ പശുവിനെ മാതാവായും ദൈവമായും ഒക്കെക്കണ്ട് വണങ്ങുന്നു. ഇതൊക്കെയും കാണുന്ന കുറേപ്പേർ കത്തിയും വടിവാളും തോക്കുമെല്ലാം എടുത്ത് ഇല്ലാത്ത ദൈവങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കാൻ എന്നുപറഞ്ഞ് നിരപരാധികളെ കൊന്നൊടുക്കുന്നു.എന്ത് ഭോഷ്ക്കാണിത് സുഹൃത്തേ? ഇതുപോലുള്ള പൊട്ടന്മാർ രാജ്യം ഭരിക്കുമ്പോൾ മറ്റെന്താണ് നിങ്ങൾക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കുവാനാകുക? ഡൽഹിയിൽ കലാപം ഉണ്ടാക്കിയവർക്ക് അതുണ്ടാക്കാനുള്ള ഊർജ്ജവും പിന്തുണയും കിട്ടിയത് ഈ നേതാക്കന്മാരിൽ നിന്നാണ്. അവർ മോദിയെപ്പോലുള്ളവരെ അന്ധമായി പിന്തുടരുകയാണ്. ഇവിടെ ഞാൻ അല്പം രാഷ്ട്രീയം പറയട്ടെ. കലാപം തുടങ്ങി ആദ്യ രണ്ടു ദിവസങ്ങളിൽ അമിത് ഷായുടെ കീഴിലുള്ള ഡൽഹി പോലീസ് ഒരു നടപടിയും എടുത്തില്ല. ഇനി എവിടെയൊക്കെ പോലീസ് ഉണ്ടായിരുന്നോ അവിടെയൊക്കെ അവർ ലഹളക്കാരെ സഹായിക്കുകയായിരുന്നു. ഇങ്ങനെ ഉത്തരവാദപ്പെട്ട പദവികളിൽ ഇരിക്കുന്നവർ ഇല്ലാത്ത ദൈവങ്ങളെ രക്ഷിക്കാനെന്ന പേരിൽ അക്രമം അഴിച്ചുവിടുമ്പോൾ, ഞങ്ങളെ പഴിച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം? ഞങ്ങൾ നിസ്സഹായരാണ് സുഹൃത്തേ".

"പക്ഷെ നരേന്ദ്ര മോദിയെയും അമിത് ഷായെയും ഒക്കെ എങ്ങിനെയാണ് കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുക? അവരൊക്കെ ജനിച്ചുവീണപ്പോൾ മുതൽ ഈ പ്രാകൃതമതങ്ങളും അവയിലെ പ്രാകൃത ആചാരങ്ങളും അവരിൽ അവരുടെ അറിവോ സമ്മതമോ ഇല്ലാതെ അടിച്ചേൽപ്പിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ യുക്തിചിന്ത കൈമോശം വന്ന അടിമകൾ അല്ലേ അവരും? അവരും ഇരകൾ മാത്രമല്ലേ? അവർ ശരിക്കും ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്കുമുൻപ് ജീവിച്ചിരുന്ന ചില പ്രാകൃത മനുഷ്യരാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയല്ലേ? ഞാൻ ഇപ്പറയുന്നത് ദഹിക്കാൻ ഒരുപക്ഷെ നിനക്ക് പ്രയാസമായിരിക്കും, അതായത് പോപ്പ് ഫ്രാൻസിസും, അജ്മൽ കസബും, നരേന്ദ്ര മോദിയും, അമിത് ഷായും അതുപോലെ ഏതെങ്കിലുമൊക്കെ പ്രാകൃതമതത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരും എല്ലാം ഇരകളാണ്. അവരെയെല്ലാം പരസ്പരം കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ട് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല. ഒരു പരിഹാരം വേണമെങ്കിൽ, പ്രാകൃതമതങ്ങളെല്ലാം ഈ ഭൂമുഖത്തിനിന്നും തുടച്ചുനീക്കി, മതങ്ങൾ തീർത്ത കൊക്കൂണുകളിൽ നിന്നും പുറത്തുവന്ന് ഹിന്ദുക്കളും ക്രിസ്ത്യാനികളും മുസ്ലിമുകളുമായല്ല മറിച്ച് മനുഷ്യരായി മാറി യുക്തിപൂർവ്വം ചിന്തിച്ചുതുടങ്ങുകയും, ഇന്നുള്ളവരിലും വരും തലമുറകളിലും ശാസ്ത്രാവബോധവും അന്വേഷണത്വരയും മാനവികതയും വളർത്തുകയും ചെയ്യുക എന്നുള്ളതാണ്. അങ്ങിനെ ഈ മനോഹര ഭൂമിയെ വരും തലമുറകൾക്കായി ഇന്നത്തേതിലും മെച്ചപ്പെട്ട നിലയിൽ നിലനിർത്തുക എന്നത് ഇന്നുള്ളവരുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ആണുതാനും ", ഹനുമാൻ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.

"സുഹൃത്തേ, നിങ്ങൾ ഗോത്രകാലത്തേക്കാൾ ഒരുപാട് മുന്നോട്ടു പോയിരിക്കുന്നു. എല്ലാവരെയും ഒരുപോലെ കാണുന്നതും, നിങ്ങളെ അടിമകളല്ല മറിച്ച് എല്ലാവരെയും യജമാനന്മാർ ആക്കുന്നതുമായ ജനാധിപത്യം നിങ്ങൾക്കുണ്ട്. കാലത്തിനനുസരിച്ച് മാറ്റങ്ങൾ ആവശ്യമുള്ളതാണെങ്കിലും മഹത്തായ ഒരു ഭരണഘടന ഉണ്ട്. ഇപ്പറയുന്ന പ്രാകൃതമതങ്ങളിലെ ഒരു പുസ്തകവും ഇതിൻറെ ഏഴയലത്ത് വരാൻ യോഗ്യത ഉള്ളതല്ല.പിന്നെന്തിനാണ് നിങ്ങളുടെ തലച്ചോറും, ചിന്തകളും, ജീവിതചര്യകളും എല്ലാം പണ്ടേ മരിച്ചു മണ്ണടിഞ്ഞുപോയ ഗോത്രമനുഷ്യർക്ക് പണയം വയ്ക്കുന്നത്? ഈ പ്രാകൃത മതങ്ങൾ നിങ്ങളെ നല്ല മനുഷ്യർ ആക്കും എന്ന് നിങ്ങൾ കരുതുന്നുണ്ടോ? ഒരിക്കലുമില്ല. നല്ലവരാക്കുമായിരുന്നുവെങ്കിൽ, അവയിലൊക്കെ വിശ്വസിക്കുന്നവരാൽ നിറഞ്ഞ ഈ ലോകം ഇതിലും എത്രയോ മെച്ചപ്പെടുമായിരുന്നു! എന്നെപ്പോലുള്ള കൊടും കുറ്റവാളികൾ നിങ്ങളെ നേർവഴിക്ക് ഒരിക്കലും നടത്തില്ല. നിങ്ങൾ നേർവഴിക്ക് നടക്കണമെങ്കിൽ നിങ്ങൾ തന്നെ തീരുമാനിക്കണം. അത് നിങ്ങളുടെമാത്രം തീരുമാനമാണ്. അത്തരം ഒരു തീരുമാനം എടുക്കാതെ ദൈവങ്ങൾ നന്നാക്കാൻ നോക്കിയിരുന്നാൽ നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും നന്നാവില്ല. ഇനി ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് പറയുകയാണെങ്കിൽ, മതങ്ങൾ ജീവിതത്തെ വളരെ സങ്കീർണ്ണമാക്കിയിരിക്കുന്നു. അതിൻറെ ആവശ്യമില്ല. ജീവിതം ലളിതമാക്കൂ. ജീവിതം ആവോളം ആസ്വദിക്കൂ, മറ്റുള്ളവരെയുടെയും ജീവിക്കാനും ജീവിതം ആസ്വദിക്കാനുമുള്ള അവകാശത്തെ മനസ്സിലാക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യൂ. അത്രയും ലളിതമാണ് ജീവിതം"  മുഹമ്മദ് നബി പറഞ്ഞുനിർത്തി.

"നീ പണ്ടൊരു ചെറ്റ ആയിരുന്നെങ്കിലും, ഇപ്പോൾ പറയുന്നതിൽ കഴമ്പുണ്ട് മമ്മദേ, സമ്മതിക്കുന്നു. ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ, ഒരു സംശയം ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. നിങ്ങളിൽ ആരാണ് ശരിക്കും ഈ ആകാശവും ഭൂമിയും അതിലെ സർവ്വചരാചരങ്ങളേയും സൃഷ്ടിച്ചുപരിപാലിക്കുന്നത്?", ചോദ്യം തൊടുത്തിട്ട് ആകാംക്ഷയോടെ ഞാൻ എലാവരുടെയും മുഖത്തേയ്ക്ക് മാറിമാറി നോക്കി.

എല്ലാവരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു, മേൽക്കൂര ഇടിഞ്ഞുവീഴും എന്ന് തോന്നിപ്പോകുന്ന മാതിരിയുള്ള പൊട്ടിച്ചിരി.

ഞാൻ മെല്ലെ ഒരു ബീഫ് കഷ്ണം എടുത്ത് വായിലിട്ടു. പക്ഷെ, അതിൻറെ രുചി അറിയുന്നതിനുമുമ്പ് തന്നെ, ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്നു.

"അവൻറെ വീട്ടിൽ ബീഫുണ്ട്. കൊല്ലെടാ അവനെ", പുറത്തുനിന്ന് കതകിൽ ശക്തമായി ഇടിക്കുന്നതോടൊപ്പം ആരോ ഉറക്കെ അലറുന്ന ശബ്ദവും അപ്പോൾ ഞാൻ കേട്ടു.

An Accidental Meeting with Gods

Though there was curfew and shoot at sight order in some areas of Delhi, I decided to take a walk through the affected areas to know whether Delhi is back to normalcy or the so-called Gods are still sucking blood of their own creations.

Fortunately, situation was under control, I felt. But I was sure that though it looked normal, the scar would remain there and it would haunt the nation for many decades to come.

However, though Gods had killed a couple of dozen innocent people in the last few days, I could hear music everywhere and heard devotional songs, sung at times in strained voices by those who might not even be knowing its meaning, from few temples. It was as though nothing untoward happened.

That is it. Whether Gods kill or not, they must be worshipped! Praise the Lord! Allahu Akbar! Jai Sri Ram! Shit!!

And no doubt, though some gets killed, for others, life must go on!

Suddenly I found some familiar faces through the glasses of a restaurant. They were enjoying dinner together. I was sure that I had seen them before.

Suddenly I identified one among them, it was Jesus. Then it was easy for me to identify others except one as well as all have something in common! Gods who each claim creator, controller and annihilator of everything!

I could not believe my eyes as for me, it was impossible. Jesus, Muhammad Nabi, Ram and Krishna are all having dinner together. How is it possible?

I stood there for few seconds in disbelief. Then I blinked my eyes repeatedly and then looked at them again to ensure that what I was seeing was exactly what I was seeing. Yes, it was real. It was they.

I could not control my anger.

One among them, precisely Ram, had killed dozens of innocent people including children in the last few days in the same area where they were sitting and enjoying dinner together as though nothing happened.

Bloody Rascals!

Though I found it extremely difficult, I controlled my emotions. Such opportunities do not come very often.  Therefore, I decided to go inside and meet them.

I hesitated to ask but still asked, “May I join with you all?”

“Who is stopping you and who are we to stop you, dude?” it was Mumammed Nabi who was sitting facing me said that.

They all laughed.

When I heard him calling me ‘Dude’, little girl Ayisha’s scream, the very scream that came out from her little mouth when that sex maniac entered his into hers, echoed in my ears which caused me shivering with anger but I controlled myself.

Then I pulled a chair and sat next to Ram. While pulling the chair I could see him licking his fingers after putting a beef slice flavored with masala into his mouth.  From the way he was licking his fingers, it was certain that it was delicious.

That very sight of him licking his fingers doubled my anger and I shouted at him, “You bloody rascal, you killed many for eating beef and now we are not allowed to eat beef in many states but here you are enjoying it and that too after killing many innocent people in the last few days. People are forced to shout “Jai Sri Ram” but here you are enjoying beef, you ass……”

“Cool down, cool down dude”, Ram interrupted me half way. Then he continued, “Why are you blaming me? Did I ask anyone to worship me or Cow or kill people, huh? I am a mere comic character, you know! How can you blame me for some others’ wickedness?”

Though he asked those questions to me, he was looking at Krishna who, though he was listening to our heated arguments, was busy sucking bone marrow out from a chicken leg.

For a moment, he stopped it and started the conversation from where Ram left, “Hey dude, it is true that we both Ram and myself were kings but we were not Gods. I was like Mammad, yes that so-called Muthu Rasool, interested in women and therefore, I had thousands of women in my palace. Since I had a big one, they were all happy playing with me and with it.  In order to please us, minstrels like Valmiki and Vyasa wrote these comic books Ramayan and Mahabharatha. They portrayed us as Gods to please us. We neither claimed ourselves Gods nor did we ask anyone to worship us and therefore, stop shouting at us, dude and enjoy the dinner”. Then he placed the beef plate and some vegetable dishes in front of me.

“Then who is responsible for all these killings, those youth who pelted stone, fired at innocent people and set afire homes and public properties?”, I left it to anyone among them answering this question as the youth were fighting for these idiots.

“No No, they are mere pawns in the hands of some others with vested interests”, it was Muhammad Nabi who answered my question. That is when I noticed, he was tasting pork and I could find a small slice of it hanging on his fucking long beard. No change, he looked like a tribal man even now at least from the outward appearance.

He continued, “The actual culprits are leaders like Ram Nath Kovind, Narendra Modi and Amit Shah”.

“Stop your nonsense, you fucking paedophile. You and your followers were and are always like that, do all stupid things and then put blame on others. What business you have here, go to Pakistan, you moron”, I felt like I would beat him anytime but I firmly gripped my hands on the chair legs to control it but still I could not hide my anger as anyone could have easily gauged that from my facial expression then.

“That is the problem. You people don’t listen, just shout”, Muhammad Nabi continued after pausing for few seconds, “I didn’t say that I was right, nor those wicked people who now considered me as Muthu Rasool are right. Now I know I was a criminal who though I had many women as wives and slaves in my life to satisfy my sexual desires, married and raped a 6 year old little girl. Moreover, I was treating some as slaves! I deserve capital punishment. But people still believe me and whatever I said which is not my fault.”

When I heard him acknowledging his crimes, it helped me to calm down. At least he admitted his crimes. “But you had support from Allah, right?” I asked.

Suddenly the whole restaurant was echoed his laughter.  It continued for long. It was as though he was not able to control himself.

“Which Allah? That imaginary Allah that I created to hide my crimes from others and to control them and that way to lead a luxurious life?” he was struggling to control his laughter even while asking that counter question.

This time others also joined with him and their laughter hit the walls and echoed back.

I still couldn't identify the fifth person sitting there and therefore, asked him, "By the way, who are you?"

"You don't know me? I am Hanuman yaar. Okay, got it. You had so far seen a monkey-shaped Hanuman and that is why you failed to recognize me. I was like you all man, a human being. You know this caste system. This bloody Ram and his group considered themselves upper caste and treated us like monkeys and some others who had been living in forests as Rakshasas as we were all lower caste according to them.", he fumed.

"Sorry Hanu, past is past. let us enjoy the dinner", Ram tried to calm down Hanuman.

There was silence for few seconds.

Jesus then said, “Listen, I still don’t know who my father was but now there are millions of assholes around the world who believe that I am the product of Holy Spirit. It is not Holy Spirit yaar, it is Holy Shit. Only Mary, my mother knows that!!” he paused for a moment and continued, “I won’t blame those tribal folks who believed all these stupid stories then because they were ignorant. Their understating of this vast universe was very limited and therefore, some crooked minded people with vested interests in mind told them about a God they had never seen and the story of that imaginary God creating earth, sky and all the living beings on earth, they believed all these as they had not seen or heard anything beyond the flat earth and the sky that was visible to them through their naked eyes. You know, according to that story, sun was created on the fourth day and that too, after creating light, earth and heaven prior to that and it all happened just 10000 years ago! Now you have dug up fossils of some lived millions of years ago, traveled beyond the solar system and therefore, have a better understanding of this vast universe than those who lived during my time but still you all believe such stupid stories. Ridiculous! Then how can you blame Ram or anyone among us for Delhi riot?” He then grabbed a chicken leg and put its far end into his mouth. I could hear the sound of bone breaking between his teeth.

“Yes, what Mammad said is right”, Krishna said and then paused for a moment.

 I just couldn’t believe when I heard it from Krishna. Are they not enemies? Hindu supporting Muslim?

He ignored my idiotic expression and continued, “We are not responsible for what you all do now because we don’t exist. And even if we take responsibility, we cannot stop violence because we are not Gods. Few months ago, I saw Ram Nath Kovind bowing his head before a number one fraud named Sudhamani.  I saw Narendra Modi doing that. Then I saw both bowing their head before men dressed like comic characters Ram and Sita. They are all stupid. You have just seen Ram eating beef but for wicked Narendra Modi and team, cow is their mother. What nonsense is this, dude?  When such stupid people lead the country, what else can you all expect from them and blind believers? The youth who created violence in Delhi was merely following their leaders. Then did you notice one thing; let me speak some politics here. In Delhi, Police force is under Amit Shah’s control but he did nothing for few days to end violence and wherever police presence was there, they were in fact supporting the rioters. When leaders sitting in such highly responsible positions use us for their political gains, how can you blame us? We are helpless, dude."

"How can they be blamed as they had been made blind since their infancy by their parents and society by imposing any one fucking tribal belief on them that makes them slaves devoid of logical thinking? They are being controlled by few tribal men who had lived thousands of years ago, can you believe that? You may find it difficult to digest when I say that Pope Francis, Ajmal Kasab, Narendra Modi, Amit Shah and all those who believe in one religion or the other like them are all victims. Blaming them will not help. If you want a solution, you must extirpate all Tribal Belief Systems from this planet and then try to develop scientific temper, spirit of inquiry and humanism in all”, Hanuman opined.

“Hey, you are all living in a civic world and you have the best system, democracy that treats all of you equally, makes you all not slaves but masters. Then why do you want these thousands of years old Tribal Belief Systems even in this democratic era? Do you think that these belief systems will make you all better persons? Never. If they had made the believers better persons, this world would have been a better place now. Why are you letting criminals like me to control you even now? No God, God-man or God-woman can make you better persons. If you want to become a better person, you have to decide. It is your choice. And when it comes to life, make it simple. Enjoy life and let others enjoy it. It is as simple as that.” Muhammad Nabi said.

"Though you were an asshole then, what you are saying now has logic, I agree. By the way, I still have one doubt, among you all, who had actually created this earth and the living beings there?", I asked.

They erupted into laughter!

I took a beef slice and put it into my month. But before I could taste it, I woke up.

Suddenly I heard someone shouting from outside, “He has kept beef here, kill him” and then heard many hands violently knocking the door.

രാമായണവും മഹാഭാരതവും എല്ലാം വെറും കോമിക് കഥകളാണ്, മൈ ലോർഡ്!

രാമായണവും മഹാഭാരതവും എല്ലാം വെറും കോമിക് ബുക്കുകളും അതുപോലെ അവയിലൊക്കെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന രാമനും, വിവേചനത്തിൻറെയും വിധേയത്തത്തിൻറെയും പ്രതീകമായ ഹനുമാനും, കൃഷ്ണനും,കംസനും, തുമ്പിക്കയ്യുള്ള ഗണപതിയും, വലിയ ലിംഗമുള്ള ശിവനും എല്ലാം വെറും കഥാപാത്രങ്ങളും മാത്രമാണ്, എൻറെ ദൈവമേ (My Lord)!

ഈ സഹസ്രാബ്ദത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ തമാശയാണ് ഈ വിധി. വിവാദഭൂമി രാമക്ഷേത്രം പണിയാൻ വിട്ടുനല്കിയതുകൊണ്ടല്ല, മറിച്ച് വെറുമൊരു കഥാപാത്രം മാത്രമായ രാമൻറെ ജന്മസ്ഥലം ആയതുകൊണ്ട് നൽകുന്നു എന്നതിൽ പറയുന്നതുകൊണ്ടാണത്! അടിസ്ഥാന രഹിതമായ പ്രാകൃതമതങ്ങൾ മനുഷ്യജാതിയുടെ മേൽ എത്രമാത്രം സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു എന്നതിൻറെ ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് ഈ വിധി.

ഏറ്റവും അപകടകരമായ ഒരു വിധി ആണിത്, കാരണം ഇതുവരെ വെറുമൊരു വിശ്വാസം മാത്രമായിരുന്ന രാമൻ കൃഷ്ണൻ എന്നിങ്ങനെയുള്ള ദൈവ സങ്കല്പങ്ങൾക്കെല്ലാം അസ്തിത്വം നൽകിയിരിക്കുകയാണ് ഈ വിധിയിലൂടെ സുപ്രീം കോടതി ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അയോധ്യ രാമൻറെ ജന്മസ്ഥലം ആണെന്ന് പറഞ്ഞ് അത് രാമക്ഷേത്രം നിർമ്മിക്കാൻ വിട്ടുനൽകിയതിലൂടെ മനുഷ്യരെ അന്ധതയിൽ തന്നെ തളച്ചിടുകയാണ് കോടതി ചെയ്തത്.

ഈ വിധി അപഹാസ്യമാണ്, കാരണം വാല്മീകി രാമായണത്തിൽ അയോധ്യ രാമൻറെ ജന്മസ്ഥലം ആണെന്ന് പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് കോടതി പറയുന്നത്. രാമായണവും മഹാഭാരതവും എല്ലാം വെറും കോമിക് ബുക്കുകൾ മാത്രമാണ്, എൻറെ ദൈവമേ!

ഈ വിധി ജനാധിപത്ത്യത്തിൻറെയും നീതിന്യായവ്യവസ്ഥയുടെയും മേലുള്ള ഒരു കറുത്ത പാടായി നിലനിൽക്കും, കാരണം ജനങ്ങളാൽ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഒരു സർക്കാരിനോട് ഒരു പ്രത്യേക മതത്തിൻറെ ആരാധന സ്ഥലമായ അമ്പലം, ആ മതത്തിലെ തീവ്രവാദികളെ സുഖിപ്പിക്കാൻ, പണിയാൻ കോടതി ആജ്ഞാപിക്കുന്നു.

ഈ വിധിയിലൂടെ ഇന്ത്യൻ ജനാധിപത്യവും നീതിന്യായവ്യവസ്ഥയും ഇപ്പോഴും ശൈശവദശയിൽ ആണുള്ളതെന്ന് അടിവരയിട്ട് തെളിയിക്കുന്നു, കാരണം ഇപ്പോഴും മുകളിൽ ഇരുന്ന് ജനങ്ങളെ നയിക്കുന്നവർ രാമനെയും കൃഷ്ണനെയും പോലുള്ള കോമിക് കഥാപാത്രങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് ചർച്ച ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.

ഈ വിധിയിലൂടെ ഈ വിധി പ്രസ്താവിച്ചവരും ജനങ്ങളും എല്ലാം ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജനാധിപത്യ ലോകത്താണ് ജീവിക്കുന്നതെങ്കിലും അവരുടെ ചിന്തകൾ പ്രാകൃതഗോത്രകാലത്തുതന്നെ തളച്ചിടപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെന്ന് സംശയലേശമന്യേ തെളിയിക്കുന്നു.

ഈ വിധി ഇപ്പോൾ ഇന്ത്യയിൽ ഉള്ള ഏറ്റവും പ്രഗത്ഭർ എന്നുകരുതുന്ന വക്കീലന്മാർ വരെ വെറും അന്ധരാണെന്ന് തെളിയിക്കുന്നു. ഈ വിധിയിലൂടെ ഹീറോ ആയിമാറിയ പരാശരൻ തൻറെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ രാമനും കൃഷ്ണവും പോലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളുടെ അസ്തിത്വം തെളിയിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു. അതിനായി ആ ഭോഷ്ക്കൻ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതോ വേറെചില മതാന്ധത ബാധിച്ച ഭോഷ്‌ക്കന്മാർ എഴുതിയ ബുക്കുകളും. എന്നിട്ട് ഈ പരാശരന് പദ്മ ഭൂഷണും പദ്മ വിഭൂഷണും നൽകി രാജ്യം ആദരിച്ചു എന്നുപറയുമ്പോൾ ഈ രാജ്യം ഇപ്പോഴും ഗോത്രകാലത്ത് തുടരുകയാണെന്ന് അത് തെളിയിക്കുന്നു.

ഈ വിധിയിലൂടെ രാമനും കൃഷ്ണനും അള്ളാഹുവും ദൈവവും എല്ലാം വെറും മനുഷ്യസൃഷ്ടികൾ മാത്രമാണെന്ന് അടിവരയിട്ട് തെളിയിക്കുന്നു, കാരണം എല്ലാം സൃഷ്ടിച്ച് പരിപാലിക്കുന്നു എന്ന് പറയുന്ന ഈ ദൈവങ്ങൾക്ക് കോടതിവിധിയിലൂടെ രണ്ടേക്കറും അഞ്ചേക്കറുമൊക്കെയായി സ്ഥലങ്ങൾ അമ്പലം പണിയാനും മസ്ജിദ് പണിയാനും ഒക്കെയായി നല്കേണ്ടിവരുന്നു. അപ്പോൾ ശരിക്കും ആരാണ് ദൈവം, ദൈവത്തിന് വീടുപണിയാൻ സ്ഥലം കൊടുത്ത രഞ്ജൻ ഗൊഗോയിയോ അതോ അതേ വിധിയിൽ എല്ലാറ്റിൻറെയും നാഥനെന്ന് കോടതി നിരീക്ഷിച്ച രാമനോ? ഇനി രാമൻ ആണെങ്കിൽ മുസ്ലിങ്ങൾ വിശ്വസിക്കുന്ന അള്ളാഹുവും ക്രിസ്ത്യാനികൾ വിശ്വസിക്കുന്ന ദൈവവും എവിടെ?

ഈ വിധിയിലൂടെ ഇന്ത്യൻ നീതിന്യായവ്യവസ്ഥ വെറും പാഴാണെന്ന് തെളിയിക്കുന്നു, കാരണം ആറുവയസ്സ് മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന അയിഷയെന്ന പെൺകുട്ടിയെ, ഇല്ലാത്ത ഒരു അള്ളാഹു അനുവാദം നൽകിയെന്ന് അവളുടെ മാതാപിതാക്കളെ പറഞ്ഞ് പറ്റിച്ച്, കെട്ടി അവളോടൊപ്പം നഗ്നനായി കുളിക്കുകയും, അവളുടെ ശരീരത്തിൽ കാമപുരസ്സരം സ്പർശിക്കുകയും, അവളെക്കൊണ്ട് ശുക്ലം തുടപ്പിക്കുകയും, അവളെ പീഢിപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത പ്രാകൃതൻ മുഹമ്മദ് നബി ഉണ്ടാക്കിയ ഇസ്ലാം മതത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന മതാന്ധരെ സുഖിപ്പിക്കാൻ അവർക്കും അഞ്ചേക്കർ സ്ഥലം കൊടുത്തിരിക്കുന്നു. വിചിത്രം, 125 കോടിയിലധികം വരുന്ന മനുഷ്യർ ആ ഭോഷ്ക്ക് ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നു. അതുപോലെ മറ്റൊരു 250 കോടിയിലധികം വരുന്ന ജനവിഭാഗം ആരാനോ ഉണ്ടായ ക്രിസ്തു പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ ഉണ്ടായതാണെന്നും അവനെ ജനിപ്പിച്ച സ്ത്രീയെ കന്യകയാണെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു!

ഈ ഗോത്രകാല പ്രാകൃത മതങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന രഞ്ജൻ ഗൊഗോയിയും നരേന്ദ്ര മോദിയും റാം നാഥ് കോവിന്ദും എല്ലാം അന്ധരാണ്, ഇലാമപ്പഴച്ചാറ് രുചിച്ച് അന്ധരായവർ. ആ അന്ധരാണ് രാജ്യത്തെ ജനങ്ങളെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നത്, കഷ്ടമെന്നു പറയട്ടെ അവർ ജനങ്ങളെ മുന്നോട്ടല്ല മറിച്ച്‌ പിന്നോട്ട് ശിലായുഗത്തിലേക്കാണ് നയിക്കുന്നത്.

ഈ ലോകം മതാന്ധത ബാധിച്ചവരെക്കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ചീഫ് ജസ്റ്റിസ് അടക്കമുള്ള സുപ്രീം കോടതിയിലെ ജഡ്ജിമാർക്കുവരെ ആർട്ടിക്കിൾ 51A (h) ൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് എന്തെന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ചുക്കും അറിയില്ല!

ഒരു ഉത്തരവാദപ്പെട്ട പൗരനെന്ന നിലയ്ക്ക് ഞാൻ ഈ വിധിയെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നു.