ഞാൻ ആദ്യമായി സ്ത്രീശരീരം നേരിൽ കണ്ടത്

ചുവന്ന തെരുവിനോട് അടുക്കുന്തോറും എൻറെ നടത്തത്തിൻറെയും, ഹൃദയമിടിപ്പിൻറെയും വേഗം ഒരുപോലെ കൂടിക്കൂടി വന്നു.

കൂട്ടുകാരൻ പറഞ്ഞ അടയാളങ്ങൾ അനുസരിച്ച് ഇതുവരെയും വഴി തെറ്റിയിട്ടില്ല. ഇനി അധികം ദൂരമില്ല.

ഏഴോ എട്ടോ വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, എൻറെ കയ്യിലേയ്ക്ക് ലിംഗം തന്നിട്ട്, ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ പറഞ്ഞത് ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നു.

ഈ ലിംഗം പെണ്ണിൻറെ താഴെ മൂത്രം വരുന്ന ദ്വാരത്തിൽ ഇടുമത്രേ (അതിനു പറഞ്ഞ പേര് ഞാൻ ഇവിടെ എഴുതുന്നില്ല). അതുകേട്ട് 'അയ്യേ' എന്ന് പറഞ്ഞ് നാണം കൊണ്ടിരുന്നതല്ലാതെ, 'അതെന്തിന്' എന്ന് ചോദിക്കുക എന്നത് ആലോചിക്കാൻ പോലും എനിക്കാവില്ലായിരുന്നു.

അതെക്കുറിച്ച് ഒരുനിമിഷം പോലും മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചാൽ നാണം കൊണ്ട് ഞാൻ ചൂളുമായിരുന്നു.

അതിനുശേഷം എത്ര വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു? ഒന്ന് കാണാനെങ്കിലും പറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നു ചിന്തിച്ച് എത്രയോ ഭ്രാന്തമായി അലഞ്ഞു. എത്രയോ ശ്രമങ്ങൾ നടത്തി, എത്രയോ തവണ പിടിക്കപ്പെട്ടു. എത്രയോ അപമാനിതനായി.

എന്നെയോർത്ത് എത്രയോ പേർ വിലപിച്ചു.

പക്ഷെ എൻറെ ആഗ്രഹം മാത്രം വെറും ആഗ്രഹമായി അവശേഷിച്ചു.

ഇന്നിതാ  ആ ആഗ്രഹം സഫലമാകാൻ പോകുന്നു. കാണുക മാത്രമല്ല, ഭാവനയിൽ നെയ്തുകൂട്ടിയതെല്ലാം ചെയ്യാനും അവസരം കൈ വന്നിരിക്കുന്നു.

ഒന്നും രണ്ടും നിലകളിൽ നിന്നും ഒരുപാട് പേർ കൈകൾ വീശി എന്നെ മാടി വിളിക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ ആണ് സ്ഥലം എത്തിയെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്‌.

എല്ലാവരും നല്ല സുന്ദരികൾ തന്നെ. എന്നെ ഒരുപാട്  കാത്തിരുന്നു കണ്ടതുപോലെ അവർ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

മുൻപിലുള്ള കെട്ടിടങ്ങളിൽ നിന്നും വേറെയും സുന്ദരികൾ കൈകൾ വീശി എന്നെ വിളിക്കുന്നതു കണ്ടു എങ്കിലും, എൻറെ കാലുകൾ പിന്നെ മുൻപോട്ടു നീങ്ങിയില്ല.

എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ മാടിവിളിച്ചവരെ അവഗണിച്ച് മുന്നോട്ടു പോകാൻ എനിക്കായില്ല. അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ അന്നും ഇന്നും ഒരു ദുർബ്ബലഹൃദയൻ ആണ്.

ഞാൻ ആ കെട്ടിടത്തിൻറെ വാതിൽ കടന്നു മുകളിലേയ്ക്കുള്ള പടികൾ കയറി.

പെട്ടെന്ന് മുകളിൽ ഒരുങ്ങി എന്നെപ്പോലുള്ളവരെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്ന മൂന്നുനാല് സുന്ദരികൾ പടികൾ ഇറങ്ങി എൻറെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുവലിച്ച് മുകളിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

എൻറെ ശരീരം കോരിത്തരിപ്പിൽ ഒന്നു കിടുകിടുത്തു.

ഇങ്ങനെ ആരെയെങ്കിലും ഒന്നു തൊടുവാൻ എത്രയോ ആഗ്രഹിച്ചതാണ്‌. എത്രയോ തവണ ശ്രമിച്ചതാണ്.. ഉത്സവപറമ്പിലും, ബസ്സിലെ തിരക്കിലും, നിറച്ച് ആളുമായി പോകുന്ന ജീപ്പിൻറെ പിന്നിലെ തിരക്കിലും എല്ലാം ഒരു പെണ്ണിൻറെ ശരീരത്തിൻറെ സ്പർശം ഏൽക്കാൻ എത്രയോ കൊതിക്കുകയും, ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തതാണ്.

അടുത്തിരിക്കുന്ന സ്ത്രീയുടെ ശരീരത്ത്, സാരിയുടെയും, ബ്ലൗസിൻറെയും മുകളിലൂടെ എങ്കിലും ഒന്നു മുട്ടിയുരുമ്മാൻ എത്രയോ ശ്രമിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്.

വണ്ടിയുടെ ചക്രം കുഴിയിൽ ചാടണേ എന്ന്‌ എത്രയോ തവണ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്! അങ്ങിനെ ചാടുമ്പോൾ ദേഹത്തേയ്ക്ക് അമരുന്ന ശരീരം കൂടുതൽ അമരാൻ കമ്പിയിൽ മുറുക്കെപ്പിടിച്ച് ഇരുന്നിട്ടുണ്ട്.

ഇപ്പോഴിതാ ഒന്നല്ല, ഒരുപാട് സുന്ദരികൾ എൻറെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ആനയിച്ചുകൊണ്ടു പോകുന്നു.

കൂടുതൽ ആലോചിക്കാൻ കഴിയുന്നതിനു മുൻപ്, അവർ എന്നെ ഒരു മദ്ധ്യവയസ്ക്കയായ സ്ത്രീയുടെ അടുത്ത് കൊണ്ടു ചെന്ന് നിർത്തി.

അവിടെ കുറഞ്ഞത്‌ ഒരു പത്തുപേരെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നു.

"ദോ സൗ രൂപയാ ഹൈ, ജൽദി ദോ"  ആ സ്ത്രീ നേരെ കാര്യത്തിലേയ്ക്ക് കടന്നു.

ചുരുങ്ങിയത് ഇരുന്നൂറു രൂപ ആകുമെന്നും, കൂടുതൽ ഒന്നും കയ്യിൽ കൊണ്ടുപോകരുതെന്നും കൂട്ടുകാരൻ മുന്നറിയിപ്പ് തന്നിരുന്നു. എങ്കിലും കുറച്ചു അധികം ഞാൻ കയ്യിൽ വച്ചിരുന്നു.

ഞാൻ ഇരുന്നൂറു രൂപ എടുത്ത് അവർക്ക് നൽകി.

അവർ പെട്ടെന്ന് മുലകൾക്കിടയിൽ വച്ചിരുന്ന പേഴ്സ് എടുത്ത്, രൂപ അതിൽ വച്ചിട്ട്, തിരിച്ച് മുലകൾക്കിടയിൽ തന്നെ വച്ചു. എന്നിട്ട്, അവിടെ നിൽക്കുന്നവരിൽ ആരെ വേണം എന്ന ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി.

ഇനിയിപ്പോൾ തെരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടത് എൻറെ ഊഴമാണ്. ഞാൻ എല്ലാവരെയും ഒന്നുനോക്കി. എല്ലാവരും ലോകസുന്ദരികൾ തന്നെ (ഉണക്കകമ്പിൽ തുണി ചുറ്റിവച്ചാൽ അതിലും സൌന്ദര്യം കാണുമായിരുന്ന എനിക്ക്‌ അവരെല്ലാം ലോകസുന്ദരിമാർ അല്ലെന്നു തോന്നിയാലേ അതിശയം ആകുമായിരുന്നുള്ളൂ!). തെരഞ്ഞെടുക്കുക അസാധ്യം.

ഞാൻ അധികം ചിന്തിക്കാൻ നിന്നില്ല. എൻറെ ഏറ്റവും അടുത്തു നിന്ന ഏകദേശം മുപ്പത് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന സുന്ദരിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി, നോട്ടം അവിടെ ഉറപ്പിച്ചു. അവൾ സന്തോഷത്തോടെ എൻറെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ഉള്ളിലേയ്ക്ക് പോയി.

മറ്റുള്ളവർ അൽപം ഈർഷ്യയോടെ എന്നെ നോക്കി.

അകത്ത് ഒരു ഇടനാഴിയിലൂടെ നടന്ന് ഞങ്ങൾ ഒരു കട്ടിൽ മാത്രം ഇടാവുന്ന ഒരു റൂമിൽ എത്തി.

റൂമിൽ കയറിയതും, കതകടച്ച്, അവർ എൻറെ നേരെ കൈനീട്ടി. ഞാൻ അത് നേരത്തെ കൊടുത്തല്ലോ എന്ന ഭാവത്തിൽ അവരെ നോക്കി.

"കുച്ച് തോ ദേദോ, ഭായ്സാബ്" എന്ന്‌ പറഞ്ഞ് അവർ എൻറെ എല്ലാ പോക്കറ്റിലും കയ്യിട്ടു. അവരുടെ കൈകൾ എൻറെ ശരീരത്തിൽ കൂടി പരതിയപ്പോൾ, ഞാൻ വല്ലാതെ ഇക്കിളിപ്പെട്ടു.

അവർ എടുക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ഞാൻ ഒരു അമ്പതു രൂപ എടുത്ത് അവർക്ക് നൽകി.

അത് എവിടെ ഒളിപ്പിച്ചു എന്ന്‌ ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിയുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ, അവർ ബെഡിന് അടിയിൽ നിന്നും ഒരു നിരോധെടുത്ത്, അതിൻറെ കവർ പൊളിച്ച് എൻറെ കയ്യിൽ തന്നു.

പിന്നെ നിമിഷനേരം കൊണ്ട്‌ സാരിയും, ബ്ലൗസും, ബ്രായും, പാവാടയും ഊരിയിട്ട് കട്ടിലിൽ കിടന്നു.

ആർക്കും ആശയക്കുഴപ്പം ഒന്നും ഉണ്ടാകേണ്ട, അവർ അടിയിൽ ഒന്നും ഇട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു.

പതിറ്റാണ്ടുകൾ നീണ്ട കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ ഞാൻ കണ്ടു. എല്ലാം. ഒരു മറയും ഇല്ലാതെ.

നിരോധും കയ്യിൽ പിടിച്ച്, ആ ശരീരം നോക്കി ഞാൻ കുറച്ചുനേരം അങ്ങിനെ നിന്നു.

പയ്യെപ്പയ്യെ , ഞാൻ പതിറ്റാണ്ടുകളായി കെട്ടിപ്പടുത്ത എൻറെ ഭാവനകൾ ചീട്ടുകൊട്ടാരം പോലെ തകർന്നടിഞ്ഞു.

ഇതിനാണോ ഞാൻ ഈ കാലമത്രയും അലഞ്ഞത്? എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ പകച്ചു നിന്നു.

ഞാൻ അവരുടെ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി. എന്താണ് എനിക്കപ്പോൾ തോന്നിയത്. അവരോടു സഹതാപമോ, കരുണയോ, എന്താണെന്നറിയില്ല. ഒന്നുമാത്രം എനിക്കുറപ്പുണ്ട്. ഉണ്ടാകുമെന്ന് ഉറപ്പിച്ചുപോയ വികാരം മാത്രം എന്നിൽ കണുകിടപോലും ഉണ്ടായില്ല. എന്നു മാത്രമല്ല, ഉണ്ടായിരുന്നതു കൂടി ഇല്ലാതായി.

അതിൻറെ ഫലമെന്നോണം, എൻറെ ലിംഗം  ചുരുങ്ങി എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടത് മാതിരി  ഒളിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ നിരോധും പിടിച്ച് വിഷണ്ണനായി നിന്നു. അതെവിടെ ഇടാൻ!

എൻറെ നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ, അവർ "ജൽദി കരോ" എന്നു പറഞ്ഞ് തിരക്ക് കൂട്ടി.

"മുജ്ജെ നഹി കർണാ ഹൈ" ഞാൻ പതിയെ അവരോടു പറഞ്ഞു.

"ക്യാ ഹുവാ, പസന്ത് നഹി ആയാ?" അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ, അവരുടെ മുഖത്ത്‌ നിരാശ പടരുന്നത്‌ ഞാൻ കണ്ടു.

ഏതു പെണ്ണാണ് അതു സഹിക്കുക? പക്ഷെ എനിക്കെന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും?

ഇങ്ങനെ എത്രയോ ആണുങ്ങൾ അവരുടെ അടുത്തു വന്നിട്ടുള്ളതാണ്. ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ അത്രയും നല്ലതെന്നേ അവർ കരുതൂ. എന്നാൽ തന്നെയും, ഒരാൾ കണ്ടിട്ട് ഇഷ്ടപ്പെടാതെ വരിക എന്നുവച്ചാൽ അതവരെ വിഷമിപ്പിക്കില്ലേ?

എനിക്കതു പക്ഷെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട എന്നു തീരുമാനിച്ചത്.ഞാൻ ഒരുപാടുകാലം   ഭാവനയിൽ കൊണ്ടുനടന്നത് ഇതൊന്നുമല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ് ആയിരിക്കണം എന്നെ നിരാശനാക്കിയത്.

അവർ എഴുന്നേറ്റ് എൻറെ അടുത്തുവന്നു. എന്നെ സഹായിക്കാൻ വേണ്ടി ആവണം, അവരുടെ കൈകൾ എൻറെ അരക്കു താഴേയ്ക്ക് വന്നു. ലിംഗത്തിൽ തൊട്ടു എന്നായപ്പോൾ, ഞാൻ അവരെ തടഞ്ഞു.

"ദീദി, ബുരാ മത് സോച്നാ. മൈം അഭി നഹിം കർണാ ചാഹ്താ ഹും" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ഞാൻ അടുത്തുചേർത്തു നിർത്തി അവരുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു.

പിന്നെ ഞാൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും, ഒരു നൂറു രൂപയുടെ നോട്ടെടുത്ത് അവർക്ക് നൽകി.

"മൈം ഫിർ ആവൂംഗാ" എന്ന്‌ പറഞ്ഞ് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. പുറത്തിറങ്ങി തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ, അവർ ബ്രാ എടുത്ത് ധരിച്ചു തുടങ്ങുന്നത് കണ്ടു.

അവർക്ക് അവരുടെ ജോലി തുടരണം. ഏറ്റവും വിഷമം പിടിച്ച ജോലി. തന്നെത്തന്നെ സ്വയം ബലിയർപ്പിച്ച് ചെയ്യുന്ന, ആദരിക്കപ്പെടേണ്ട, സാമൂഹ്യസേവനം.

പക്ഷെ മനുഷ്യർ അവരെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കുകയും, കോടികൾ വാങ്ങിയിട്ട് സിനിമയിലും പരസ്യങ്ങളിലും റാമ്പിലും ഒക്കെ പുക്കിളും മറ്റും അതാണ്‌ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൻറെ കേന്ദ്രബിന്ദു എന്നഭാവത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു നടന്നിട്ട് ആണുങ്ങളെ ഭ്രമിപ്പിച്ചു അവരെ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ആണും പെണ്ണും കെട്ടവരാക്കുന്ന, പുരികംവരെ വടിച്ച്‌ അവിടെയും വരച്ച്, രോമം വടിച്ച പന്നികളെപ്പോലെ നടക്കുന്ന (ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചാൽ ഞാനീ പറഞ്ഞ വർഗ്ഗത്തെ കാണാൻ ഒരു കുറവും കാണില്ല. എന്തൊരു ജന്മങ്ങൾ ആണിവരൊക്കെ?)  മഹതികളെ ചൂണ്ടി അവരാണ് ആധുനികസ്ത്രീ എന്ന് വാഴ്ത്തി ആദരിക്കുന്നു.

പടികൾ ഇറങ്ങി തിരിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ, ഒരു നിർവ്വികാരമായ അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.

ഒന്നു കാണാനുള്ള അതിയായ ആഗ്രഹം മൂലം,  എന്നെത്തന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാതെ, അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ്, പിടിക്കപ്പെട്ട്, അപമാനിതനായി, അതിൽ നിന്നും മോചനം നേടാനായി ലിംഗം കല്ലുകൊണ്ട് ഇടിച്ച് ഇല്ലാതാക്കുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും സാധിക്കാതെ അസ്വസ്ഥനായി നടന്ന കാലം എൻറെ ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു.

പക്ഷെ ഇപ്പോൾ എനിക്ക്‌ ഉറപ്പുണ്ട്. എൻറെ ലിംഗം അല്ല തകർക്കേണ്ടത്. ആണിനെ, ആണും പെണ്ണും കെട്ടു ജീവിക്കാൻ മാത്രം അനുവദിക്കുന്ന ഇവിടുത്തെ വൃത്തികെട്ട സംസ്ക്കാരമാണ് ഇടിച്ചു തകർക്കേണ്ടത്.

ഞാൻ ഇന്നു കണ്ടത്, എൻറെ ചെറുപ്പത്തിൽ കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ, ഭ്രാന്തനായി പതിറ്റാണ്ടുകൾ ഞാൻ അലയില്ലായിരുന്നു. പരിഹാസിതനാവില്ലായിരുന്നു.

അല്ലെങ്കിൽ എട്ടും പൊട്ടും തിരിയാത്ത ഒരു കുഞ്ഞിൻറെ കയ്യിലേയ്ക്ക് ലിംഗം കൊടുത്തിട്ട് അത് സ്ത്രീയുടെ താഴത്തെ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന ദ്വാരത്തിൽ ഇടുന്നതിനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞ് ലൈംഗികതയെ വൈകൃതമായി പഠിപ്പിച്ച ആ ചെറുപ്പക്കാരന് ഒരു സ്ത്രീയുമായി പ്രകൃതിക്ക് ഇണങ്ങിയ രീതിയിൽ ബന്ധപ്പെടാൻ അവസരം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ മനസ്സമാധാനത്തോടെ, നല്ല ചിന്തകളുമായി, ജീവിച്ചേനെ.

എൻറെ ഉറ്റവർ എന്നെപ്രതി വിലപിക്കില്ലായിരുന്നു.

ബഹുഭൂരിപക്ഷം കുട്ടികളും ഇങ്ങിനെയാണ്‌ ലൈംഗികതയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുന്നത്. ഇങ്ങിനെയാണോ കുട്ടികൾ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞു വളരേണ്ടത്? ആണെങ്കിൽ, ഇവിടെ സ്ത്രീപീഡനവും, ബലാൽസംഘങ്ങലും ഇത്രയും കുറവ് നടക്കുന്നതിലേ അത്ഭുതപ്പെടേണ്ടതുള്ളു.

ഒന്നോ രണ്ടോ പേരെ ഇത്തരം അതിക്രമങ്ങളുടെ പേരിൽ തൂക്കിലേറ്റിയാൽ എല്ലാം ശുഭമാവുമോ? ഇല്ലെന്നു ഞാൻ തറപ്പിച്ചു പറയുന്നു, കാരണം അങ്ങിനെ തൂക്കാൻ വിധിച്ച ജഡ്ജ് വരെയും ഇത്തരം വൈകൃതങ്ങളിലൂടെ (രൂപഭാവതീവ്രതകളിൽ വ്യത്യാസം ഉണ്ടെന്നു മാത്രം) കടന്നു പോയിട്ടുണ്ട്. മാത്രവുമല്ല, ഇങ്ങനെ തൂക്കിലേറ്റപ്പെടുന്നവരും ഇത്തരം വൈകൃതങ്ങൾക്ക് അവരുടെ ജീവിതവഴികളിൽ ഇരകളായിട്ടുണ്ട്‌, തീർച്ച.

ഇന്ത്യയിൽ 99 ശതമാനം കുട്ടികളും അബ്യൂസ് ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. അങ്ങിനെ അബ്യൂസ് ചെയ്യപ്പെടുന്നതിൽ കൂടുതലും ആണ്‍കുട്ടികൾ ആണ്. കാരണം ആണ്‍കുട്ടികൾക്ക് നേരെയുള്ള ഇത്തരം അതിക്രമം ഒരു കുറ്റമായി ആരും കാണുന്നില്ല. ഇങ്ങനെ അബ്യൂസ് ചെയ്യപ്പെട്ട കുട്ടികൾ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും അതൊരു അബ്യൂസ് ആയി കാണുന്നില്ല, മറിച്ച് അതാസ്വദിക്കുക ആണ് ചെയ്യുന്നത്. പക്ഷെ ആ ആസ്വാദനത്തിലൂടെ അവരും, അവരുടെ ചിന്തകളും, പ്രവർത്തികളും വികൃതമാക്കപ്പെടുന്നത് മാത്രം ആണും കാണുന്നില്ല. അവൻ പിന്നെ അവനു ചുറ്റുമുള്ളവരെ പീഡിപ്പിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ, അവനെതിരെ വാളെടുക്കാൻ എല്ലാവരും കാണും താനും.

രോഗഹേതുവായ കാരണങ്ങൾ കണ്ടെത്തി ചികിത്സിക്കുന്നതിനു പകരം, രോഗലക്ഷണങ്ങളെ അടിച്ചമർത്താൻ വിഫലശ്രമം നടത്തിയിട്ട് എന്തു കാര്യം?

മനസ്സിങ്ങനെ കാടു കയറുന്നതിനിടയിൽ, ഞാൻ കുനിഞ്ഞ് എൻറെ കാൽമുട്ടിനു താഴെയുള്ള പാട് ഒന്നു തലോടി.

പിന്നെ കാലുകൾ എന്നെയും വഹിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ടു നീങ്ങുമ്പോഴും, എൻറെ മനസ്സ് ആ പാട് അവിടെ വരുവാൻ ഇടയായ സംഭവങ്ങൾ അടങ്ങുന്ന എൻറെ ഭൂതകാലത്തേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞു നടക്കുകയായിരുന്നു.
---------------------------
തുടരും